جامعه زنان انقلاب اسلامی
جامعهٔ زنان انقلاب اسلامی ایران؛ حزبی ملی-مذهبی است؛ که به دبیرکلی اعظم علایی طالقانی فرزند آیت‌الله طالقانی به همراهی، تعدادی از زنان فعال در امور اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در سال‌های قبل انقلاب اسلامی شروع به فعالیت کرد. این حزب پس از سالها فعالیت و تلاش، برای اخذ مجوز از وزارت کشور نهایتاً در تاریخ ۱ خرداد ۱۳۶۹ مرامنامه و اساسنامهٔ خود را به تصویب مجمع عمومی و سپس کمیسون احزاب در وزارت کشور رساند و در تاریخ ۴ آذر ۱۳۷۱ موفق به اخذ پروانهٔ تأسیس از وزارت کشور شد.[1]
حزب جامعه زنان انقلاب اسلامی | |
|---|---|
| دبیرکل | اعظم طالقانی |
| بنیان‌گذاری | ۱۳۷۱ |
| روزنامه | مجله پیام ابراهیم |
| مرام سیاسی | ملی-مذهبی |
مرامنامه حزب
این حزب در مقدمه مرامنامه خود با اشاره به انقلاب مشروطه و نهضت ملی به بیان ریشه‌های فکری خود پرداخته و بیان می‌کند که خود را در جریان ملی-مذهبی تعریف می‌کند و می‌آورد: "نهصت مشروطه و نهضت ملی شدن صنعت نفت زمینه پیدایش جریانات ملی و ملی-مذهبی با هدف استقلال کشور و نفی حاکمیت بیگانه، عدالت در برخورداری ملت از حقوق شهروندی، برابری و برادری گردید و حرکت انقلابی مردم ایران در بهمن ۷۵ را رقم زد و با همین آرمان به پیروزی رسید."[2]
همچنین در ذیل مبانی فکری و عقیدتی خود می‌آورد:
"۱. تأکید بر هویتی برخاسته از جریان نوگرایی و نواندیشی دینی
- تاکید بر ارزشهای اولیه انقلاب
- تلاش در توسعه و تحکیم مبانی و شاخص‌ها و ارگان دموکراسی.
شاخص‌های دموکراسی:(اصل حاکمیت مردم، نظارت همگانی، قدرت دوره ای، اصالت قانون،
تفکیک قوا، آزادی اندیشه، بیان و سیاسی، برابری سیاسی و حقوقی (و ارکان دموکراسی) قانون
اساسی، احزاب سیاسی و مطبوعات آزاد و مستقل)
۴. باور به توسعه همه‌جانبه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و حفاظت از منابع طبیعی
کشور (توسعه پایدار)
۵. باور به تمامیت ارضی و انسجام جغرافیایی ایران، پاسداری از استقلال کشور و اقتدار ملی ملت
ایران.
- به رسمیت شناختن نقش جامعه مدنی در تغییرات سیاسی اجتماعی و تحولات قدرت.
- باور به مشی اصلاحات کنشگرانه، تغییرات تدریجی و فرایند محوری در مسیر تغییر.
- پرداختن و تعریف مسئله زنان ذیل جریان دموکراسی خواهی، آزادی طلبی و حقوق بشر.
- به رسمیت شناختن هویت یکپارچه ملی با تأکید بر احقاق حقوق همه اقوام و گرایش‌های
فرهنگی اجتماعی و سیاسی مسالمت جو، متأثر از نگاه رحمانی دین و اعلامیه جهانی حقوق بشر.
۱۰. باوربه لزوم کاربرد روشهای خشونت پرهیز و مسالمت جو و تأکید بر رواداری و تساهل و
تسامح."[2]
منابع
- دارابی، علی؛ جریان‌شناسی سیاسی در ایران، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشهٔ اسلامی، 1388، چاپ چهارم، ص 604.
- «مرامنامه حزب». جامعه زنان انقلاب اسلامی.