تندیس ناپیرآسو

تندیس ناپیرآسو یکی از آثار به جا مانده از تمدن عیلام است. ملکه ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا پادشاه عیلام می‌باشد. قدمت اثر به ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردد. این تندیس که با لایه‌ای از مس و طلا روی قالب برنزی ساخته شده، حدود ۱۳۰ سانتی‌متر ارتفاع، ۷۰ سانتی‌متر عرض و ۱۷۵۰ کیلوگرم وزن دارد. به گفته دکتر پی یر آمیه، متخصص تمدن عیلامی در موزه لوور درباره این مجسمه چنین گفته است:

این تندیس نه تنها اثری هنری بلکه نقطه اوجی در هنر ریخته گری مفرغ است که حضور صنعتگرانی فوق العاده ماهر و چیره دست را در سرزمین عیلام نشان می دهد. این مجسمه بزرگ ترین اثر فلزی متعلق به شرق باستان است که حتی در مصر، بابل و آناتولی هم نظیر آن دیده نشده است. این تندیس اثر هنری بسیار با اهمیتی است که به قصد بزرگداشت و تکریم شهبانوی عیلامی ساخته شده و در واقع ارزش و اعتبار زن را در تمدن باستانی عیلامی نشان می دهد.[1]

تندیس ناپیرآسو
اطلاعات کلی
نامتندیس ناپیرآسو
دورهعیلام
تاریخ ساخت۱۲۵۰ سال پیش از میلاد
منسوب بهناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا پادشاه عیلام
کاشفژاک مورگان
تاریخ کشف۱۹۰۳ (میلادی)
محل نگهداریموزه لوور
کاربردتزئینی و یادبود
اطلاعات فیزیکی
جنسبرنز یا مفرغ، با لایه‌ای از مس و طلا
وزن۱۷۵۰ کیلوگرم
اندازهحدود ۱۳۰ سانتی‌متر ارتفاع، ۷۰ سانتی‌متر عرض
روی دامن حاشیه‌دار این مجسمه، نام ملکه و خدایان بزرگ شوش به خط میخی عیلامی حک شده‌است. در دست چپ ملکه انگشتری وجود دارد که احتمالاً حلقه عروسی او می‌باشد.

روی دامن حاشیه‌دار این مجسمه، نام ملکه و خدایان بزرگ شوش به خط میخی عیلامی حک شده‌است. در دست چپ ملکه انگشتری وجود دارد که احتمالاً حلقه عروسی او می‌باشد.به گفته برخی از باستان شناسان، این حلقه نخستین حلقه ی ازدواج در جهان میباشد که متعلق به عیلامیان باستان است. تندیس ناپیرآسو در موزه لوور نگهداری می‌شود. تندیس توسط ژاکوب دو مورگان، باستان‌شناس فرانسوی، در سال ۱۹۰۳ کشف گردید. بر حاشیه دامن این تندیس و از زبان ملکه چنین آمده‌است:

من ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا هستم. هر کس که بخواهد مجسمهٔ مرا تصرف کند، هر کس که بخواهد آن را درهم بشکند، هر کس که این کتیبه را خراب کند یا نام مرا پاک کند، باشد که مورد غضب خدایان اینشوشیناک، نپ ایریشا و کیریریشا قرار گیرد و نام و نسلش از میان برداشته شود.

جستارهای وابسته
  • عیلامیان

پانویس
  1. فرزین رضاییان، هفت رخ فرخ ایران، ۱۳۸۶،

منابع
  • رضاییان، فرزین. هفت رخ فرخ ایران.
  • کهن دیار، مجموعه آثار ایران باستان در موزه‌های بزرگ جهان- جلد اول، بهنام محمد پناه- انتشارات سبزان- شماره شابک:۷-۳۴-۸۲۴۹-۹۶۴-۹۷۸
  • شناسنامه و بروشور راهنمای عتیقه‌های موجود در موزه لوور (زبان انگلیسی)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.