تفکیک (شیمی)
در شیمی و بیوشیمی، تفکیک (به انگلیسی: Dissociation)، فرایندی کلیست که در آن مولکولها (یا ترکیبات یونی چون نمکها یا کمپلکسها) اغلب به صورت برگشتپذیر به ذرات کوچکتری چون اتمها، یونها، یا رادیکالها تجزیه می گردند. به عنوان مثال، زمانیکه یک اسید در آب حل می گردد، پیوندی کوالانسی بین یکی اتم الکترونگاتیو و اتم هیدروژن، توسط شکافت ناهمکافت شکسته شده، که منجر به تشکیل یک پروتون (+H) و یک یون منفی می گردد.
ثابت تفکیک
برای تفکیکهای برگشتپذیر در یک تعادل شیمیایی:
ثابت تفکیک Kd، نسبت ترکیب تفکیک شده به تفکیک نشده است:
که در آن براکتها نشانگر غلظت مواد اند.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- Atkins P. and de Paula J. Physical Chemistry (8th ed. W.H.Freeman 2006) p.763 شابک ۹۷۸−۰−۷۱۶۷−۸۷۵۹−۴
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Dissociation (Chemistry)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.