تاماریلو

تاماریلو درختی کوچک یا درختچه‌ای از گیاهان گلدار از تیره بادنجانیان است. این درخت بیشتر به خاطر گونه‌ای که تاماریلو میوه‌ای خوردنی به شکل تخم‌مرغ می‌دهد شناخته شده است.[2] در آمریکای جنوبی با نام گوجه فرنگی درختی،[3]هم شناخته شده است.

تاماریلو
آرایه‌شناسی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده): آستریدها
راسته: بادنجانیان
تیره: بادنجانیان
سرده: بادنجان
گونه: S. betaceum
نام علمی
Solanum betaceum
مترادف[1]
  • Cyphomandra betacea (Cav.) Sendtn.
  • Cyphomandra crassifolia (Ortega) J.F. Macbr.
  • Pionandra betacea (Cav.) Miers
  • Solanum betacea Cav.
  • Solanum crassifolium Ortega
  • Solanum insigne Lowe

توصیف

منشأ و نواحی کاشت گیاه

تاماریلو بومی آند در اکوادور، کلمبیا، پرو، شیلی و بولیوی است. امروزه هنوز در باغچه‌ها و باغ‌ها برای استفاده محلی کاشته می‌شود،[4] و یکی از مشهورترین میوه‌های این نواحی است.[5] دیگر نواحی کاشت تاماریلو نواحی نیمه‌گرمسیری در سراسر جهان مثل رواندا، آفریقای جنوبی، دارجلینگ و سیکیم در هندوستان، نپال، هنگ کونگ، چین، ایالات متحده آمریکا، استرالیا، بوتان و نیوزیلند است.[4]

اولین بار در سال ۱۹۹۶ کشور استرالیا محصول تاماریلو را به بازارهای بین‌المللی عرضه کرد، گرچه علاقه و اشتیاق برای میوه عجیب و غریب از اواسط دهه ۱۹۷۰ موجب افزایش کاشت میوه در کشور شد.

در کشور نیوزیلند، در ۲۰۰ هکتار زمین حدود ۲۰۰۰ تن تاماریلو تولید شده و به ایالات متحده، ژاپن[6] و اروپا صادر شد. برای صادرات، کانال‌های بازاریابی موجود استفاده شده برای کیوی توسعه یافت.[4]

این میوه همچنین در ارتفاعات بالاتر مالزی، فیلیپین و پورتوریکو به طور موفقیت‌آمیزی کشت داده شد.[5] در زمینهای پست مناطق استوایی به ندرت و فقط میوه‌های کوچک می‌دهد.

قبل از سال ۱۹۶۷ این میوه در کشور نیوزیلند با نام «گوجه‌فرنگی درختی» شناخته شده بود، اما شورای بهبود گوجه‌فرنگی درختی به منظور تشخیص آن از گوجه‌فرنگی و افزایش تقاضا نام جدیدی را انتخاب کرد.[2] کلمه به علت شباهت tomato به کلمه اسپانیایی «اماریلو» به معنی زرد[7] و کلمه «تاما» در زبان مائوری به معنی برتری انتخاب شد.

گیاه
خوشه گل

این گیاه درختی است که سریع رشد می‌کند و تا ارتفاع ۵ متر هم می‌رسد. پس از ۴ سال به اوج تولید می‌رسد،[6] و عمر مورد انتظار آن ۱۲ سال است.[4] درخت معمولاً تک تنهٔ ایستاده‌ای با شاخه‌های جانبی تشکیل می‌دهد. گل‌ها و میوه‌ها از شاخه‌های جانبی آویزان می‌شوند. برگ‌ها، درشت، ساده، و پایا هستند و بوی تندی دارند.[6]گل‌ها برنگ صورتی متمایل به سفید هستند و خوشه‌هایی با ده الی پنجاه گل تشکیل می‌دهند. در هر خوشه ۱ تا ۶ میوه تولید می‌کنند. یکی دیگر از مزیت های کاشت این گیاه کاشت در گلدان است، اما عمق گلدان از 40 یا 50 سانتی متر نباید کمتر باشد و از خاک سبک مانند ترکیب خاک برگ و کمپوست دامی میتوانید استفاده کنید.

نگارخانه

منابع
  1. "The Plant List: A Working List of All Plant Species".
  2. www.tamarillo.com
  3. "USDA GRIN Taxonomy". Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 8 February 2017.
  4. Prohens, Jaime; Nuez, Fernando (2001). "The Tamarillo (Cyphomandra betacea): A Review of a Promising Small Fruit Crop". Small Fruits Review. 1 (2): 43–68. doi:10.1300/J301v01n02_06.
  5. Hume, E. P.; Winters, H. F. (1949). "The "Palo de Tomate" or Tree Tomato". Economic Botany. 3 (3): 140–142. doi:10.1007/BF02859515.
  6. National Research Council (1989). Lost Crops of the Incas. Washington D.C.: National Academy Press. pp. 307–316. ISBN 978-0-309-07461-2.
  7. Tamarillo cooking tips - Ingredients - Taste.com.au

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.