بولومتر

بولومتر[1] دستگاهی برای اندازه‌گیری قدرت (توان) تابش تصادفی الکترومغناطیسی، از طریق حرارت دادن به یک ماده با مقاومت الکتریکی وابسته به دما است. این وسیله در سال ۱۸۷۸ توسط ستاره‌شناس آمریکایی ساموئل پیرپونت لانگلی اختراع شد.[2]

یک بولومتر تارعنکبوتی برای تشخیص ریزموج‌های کیهانی پس زمینه.

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.