بندو (عسلویه)

رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت ( تاریخ خلیج فارس ) می‌نویسد: وجه تسمیه بندو محل بستن بند و سد برای مهار آب جاری بوده‌است. بندو نمایش ارزش آب و کشاورزی در حاشیه خلیج فارس می‌باشد . انتقال آب به وسیله جوی سنگ و ساروج، احتمالاً باقی‌مانده از دوران ساسانی است که از حدود ۵ کیلومتری بندو از چشمهٔ آبی که در دل کوهستان قرار دارد به آسیابی که در نزدیکی بند ساخته شده می‌رساند.

• از مروارید تا نفت / تاریخ خلیج فارس از بندر کنگان تا عسلویه، رضا طاهری، انتشارات داستاسرا
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).