اینتی-ایلیمانی

اینتی-ایلیمانی[1][2][3] (اسپانیایی: Inti-Illimani‎) که «اینتی-ای‌ییمانی»[4] (تلفظ اسپانیایی: [in.ti.ji. ˈma.ni]) و «اینتی-ایجیمانی»[5] هم تلفظ می‌شود، نام یک گروه موسیقی فولکلور شیلیایی است که در سال ۱۹۶۷ میلادی توسط تعدادی دانشجو پایه‌گذاری شد.

اینتی-ایلیمانی
گروه جدید «اینتی-ایلیمانی» در حال اجرای برنامه در ۲۶ فوریه ۲۰۰۷ میلادی؛ از چپ به راست: کریستیان گونسالس، سزار خارا، مانوئل مِرینو و مارسلو کولُن.
اطلاعات پس‌زمینه
خاستگاه	سانتیاگو، شیلی
ژانر	موسیقی فولکلور، موسیقی منطقهٔ آند، موسیقی اعتراضی، موسیقی لاتین، موسیقی کلاسیک معاصر، پیشرو، موسیقی ملل، ترانه‌سرایی نوین
سال‌های فعالیت	۱۹۶۷–۲۰۰۴ اینتی-ایلیمانی قدیمی ۲۰۰۴ تا کنون اینتی-ایلیمانی جدید ۲۰۰۴ تا کنون
ناشر(ان)	اودئون ریکوردز، پیکَپ، گروه موسیقی وارنر، زنوفیل ریکوردز
همکاری‌های مرتبط	ویولتا پارا، ویکتور خارا، کیلاپایون، آنخل پارا، ایسابل پارا، لوئیس آدبیس، سرخیو اورتگا، پابلو نرودا، پاتریثیو مانس، ئیاپو، دانیل بیگلیه‌تی
اعضای کنونی	اعضای اصلی: اوراثیو سالیناس خوزه سه‌بس اوراسیو دوران خورخه کولُن Max Berrú مارسلو کولُن خوزه میگل کاموس اعضای دیگر: ۱۹۷۳–۱۹۶۷ پدرو یانی‌یس (سرپرست) اسکار گوسمن، سیرو رِتامال ارنستو پرس دِ آرکه ۱۹۷۴ تا کنون رناتو فِرِی‌گانگ افرن بیه‌را دانیل کانتی‌یانا مانوئل مرینیو کریستیان گونسالس خوان فلورِس سزار خارا

یکی از ترانه‌های این گروه موسوم به «ما پیروز خواهیم شد!» (Venceremos) مبدل به سرودِ رسمیِ دولتِ «اتحاد خلق» در دوران سالوادور آلنده شد. زمانی که کودتای ۱۹۷۳ شیلی به وقوع پیوست، آنها در اروپا مشغول اجرای کنسرت بودند و دیگر نتوانستند به شیلی بازگردند. در دوران اقامت اجباری در اروپا، موسیقی فولکوریک و محلی این گروه، از موسیقی باروک تأثیر پذیرفت و نوع جدیدی از موسیقی ملل را پدید آورد.

نام این گروه موسیقی، به معنای «خورشید ایلیمانی» است. در زبان آیمارا، «ایلیمانی» (Illimani) بلندترین قله در رشته‌کوه‌های آند در کشور بولیوی است.

اینتی-ایلیمانی یکی از تأثیرگذارترین اعضای جنبش و سبک موسیقیِ موسوم به «ترانه‌سرایی نوین» شیلی محسوب می‌شود.