امید (اسپرو)
امید (اِسپِرو) (به اسپرانتو: La Espero) شعری‌ست به زبان فراساختهی اسپرانتو که لودویک زامنهوف (۱۸۵۹–۱۹۱۷)، خالق این زبان، در آغازین سال‌های ابداع این زبان بین‌المللی سروده است. این شعر که امروزه بیشتر با عنوان سرود اسپرانتو شناخته می‌شود، معمولاً با یک مارش پیروزی همراه است که فلیسین منو دو منیل (به فرانسوی: Félicien Menu de Ménil)، آهنگساز فرانسوی، برای آن ساخته‌است. پیش‌تر نیز، کلاس آدلزکلد و چند آهنگساز کمتر شناخته شدهٔ دیگر برای این شعر و سرود موسیقی ساخته بودند. گاهی از این ترانهٔ امید با عنوان سرود جنبش اسپرانتو نیز یاد می‌کنند.
 دکتر لودویک زامنهوف، آفرینندهٔ زبان بین‌المللی اسپرانتو، سرایندهٔ سرود امید | |
سرود ملی  اسپرانتو | |
| اشعار | لودویک زامنهوف |
|---|---|
| موسیقی | فلیسین منو دو منیل |
| تاریخ رسمیت | ۱۸۹۱ |
Esperanto flag |
|---|
برخی اسپرانتیست‌ها به کاربرد کلمه «سرود» یا «مناجات» دربارهٔ این ترانه معترضند چون این گونه اصطلاحات سویهٔ مذهبی، نژادی و/یا ملی دارند و جنبش اسپرانتو در جهان، حرکتی بی‌طرف و همگانی است - و دقیقاً به همین دلیل زبان بین‌المللی اسپرانتو مورد توصیهٔ سازمان‌های بی‌طرف بین‌المللی، مانند سازمان ملل متحد و یونسکو (که تاکنون دو قطعنامه در مورد آن صادر کرده‌است)، می‌باشد.
متن ترانه
امیدحسی نو به دنیا آمد
نه به شمشیری تشنه خون
زیر نشان مقدس امید
دیوارهای هزاره سخت استوارند
بر پایه زبانی بی‌طرف
یاران سخت‌کوش ما
|
La EsperoEn la mondon venis nova sento, Ne al glavo sangon soifanta Sub la sankta signo de l' espero Forte staras muroj de miljaroj Sur neŭtrala lingva fundamento, Nia diligenta kolegaro |
جستارهای وابسته
- موسیقی اسپرانتو
- جنبش اسپرانتو
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «La Espero». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۱.