ال و ام هاش

ال و ام هاش (به فرانسوی: LVMH، نام رسمی Moët Hennessy • Louis Vuitton S.A.) شرکت کالای لوکس فرانسوی است، که دفتر مرکزی آن در شهر پاریس مستقر است.

ال و ام هاش
نوعکالاهای لوکس
ISINFR0000121014 
بنا نهاده۱۹۸۷
دفتر مرکزیپاریس، فرانسه
محدودهٔ فعالیتجهانی
مدیر عامل اجراییبرنار آرنو
رئیس هیئت مدیرهبرنار آرنو
محصولاتلوازم آرایشی
پوشاک
عطر
جواهرات
ساعت مچی
نوشیدنی‌های تقطیری
شراب
درآمد ۵۳٫۷ میلیارد یورو (۲۰۱۹)[1]
سود خالص ۷٫۱ میلیارد یورو (۲۰۱۹)[1]
مجموع دارایی ۱۸۶٫۳ $ میلیارد دلار (۲۰۲۱)[1]
مالککریستین دیور اس.آ.
تعداد کارکنان۱۴۵٫۰۰۰ نفر (۲۰۱۱)[1]
شرکت‌های وابستهفندی
هنسی
دی‌کی‌ان‌وای
بولگاری
ژیوانشی
لویی ویتون
فنتی
وبگاه

این شرکت در سال ۱۹۸۷ پس از ادغام خانه مد لویی ویتون، با شرکت موئه هنسی، تشکیل شد. موئه هنسی نیز، در سال ۱۹۷۱ در پی ادغام شرکت تولیدکننده شامپاین Moët & Chandon، با شرکت تولید کنیاک هنسی، تشکیل شده بود.[2][3][4]

ال و ام هاش در حدود ۶۰ شرکت تابعه را در کنترل دارد، که هر یک از این شرکت‌ها، مالک چندین برند معتبر است و اغلب آنها، به صورت مستقل اداره می‌شوند.

شرکت کریستین دیور اس.آ. با در اختیار داشتن ۴۲٫۳۶٪ درصد از سهام ال و ام هاش، مالک بالاترین میزان سهام، در این شرکت است.[5] برنار آرنو، با دارا بودن اکثریت سهام شرکت دیور، به عنوان رئیس هیئت مدیره هر دو شرکت فعالیت می‌نماید. وی همچنین مدیرعامل شرکت ال و ام هاش نیز هست.[6]

منابع

  1. «Annual Report 2010» (PDF). LVMH.com. دریافت‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۱.
  2. «LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton SA – Company History». Funding Universe. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۱.
  3. Rachel Sanderson in Milan (۶ مارس ۲۰۱۱). «Retail & Consumer – LVMH to take controlling stake in Bulgari». Financial Times. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۱.
  4. «LVMH group, Moet Hennessy Louis Vuitton: world leader in luxury, listed on CAC 40 index». LVMH.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۱.
  5. «LVMH – Reference Document 2009» (PDF). LVMH. صص. ۲۳۷–۲۳۸. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۹ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۱۰. Financière Jean Goujon, "a wholly owned subsidiary of Christian Dior", held 42.36% of capital and 59.01% of voting rights within the company at the end of 2010.
  6. «25. Bernard Arnault». CNN. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.