اسپیس‌اکس استارشیپ

اسپیس‌اکس استارشیپ یک پرتابگر فوق سنگین دومرحله‌ای با قابلیت استفاده مجدد[3] است که به ‌وسیلهٔ شرکت اسپیس‌اکس از سال ۲۰۱۲ در حال ساخت است.[10]

استارشیپ
Artist's concept of the 2018 version of Starship upper stage following stage separation
انگاشت هنری از مرحله بالایی «استار شیپ» نسخه ۲۰۱۸ در لحظه جداسازی
مأموریت
سازندهاسپیس‌اکس
کشور سازندهایالات متحده
هزینهٔ هر پرتاب۲ میلیون دلار (پیش‌بینی شده)[1] (۲۰۱۹)
ابعاد
ارتفاع۱۲۰ متر (۳۹۰ فوت)[2]
قطر۹ متر (۳۰ فوت)[3]
جرم۵٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۱٬۰۰۰٬۰۰۰ پوند) (با بیشترین بار)[4][2]
تعداد مراحل۲
ظرفیت
بار مفید به مدار نزدیک زمین> ۱۰۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۲۰٬۰۰۰ پوند)[5]
موشک‌های قابل قیاس
خانوادهفالکن
تاریخچه پرتاب
وضعیتدر حال توسعه
سایت‌های پرتاب
  • LC-39A
  • South Texas
تاریخ پرتاب۲۰۲۰ (TBA)
مرحله نخست – فوق سنگین
طول۷۰ متر (۲۳۰ فوت)[2][5]
قطر۹ متر (۳۰ فوت)[5]
جرم خالی۱۸۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۴۰۰٬۰۰۰ پوند) (تخمین)[4]
جرم ناخالص۳٬۵۸۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۷٬۸۹۰٬۰۰۰ پوند)[4][5][6]
جرم سوخت۳٬۴۰۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۷٬۵۰۰٬۰۰۰ پوند)[5]
موتورها۳۱ رپتور[7]
پیشرانش۷۲٬۰۰۰ کیلونیوتن (۱۶٬۰۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو)[5]
تکانه ویژه۳۳۰ ثانیه (۳٫۲ کیلومتر بر ثانیه)[8]
سوختSubcooled CH
4 / LOX[3]
مرحله دوم – استارشیپ
طول۵۰ متر (۱۶۰ فوت)[5]
قطر۹ متر (۳۰ فوت)[5]
جرم خالی۱۲۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۶۰٬۰۰۰ پوند)[4]
جرم ناخالص۱٬۳۲۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۲٬۹۱۰٬۰۰۰ پوند)[4][5][6]
جرم سوخت۱٬۲۰۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۲٬۶۰۰٬۰۰۰ پوند)[5]
موتورها6 Raptor[3]
پیشرانشc. ۱۲٬۰۰۰ کیلونیوتن (۲٬۷۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو)[3]
تکانه ویژه۳۸۰ ثانیه (۳٫۷ کیلومتر بر ثانیه) (vacuum)[9]
سوختSubcooled CH
4 / LOX[3]

در ماه مارس ۲۰۱۹ آزمایش‌های یکپارچهٔ اولیه استارشیپ با آزمایش یک نمونهٔ اولیه کوچک‌شده، به نام استارهاپر (مشابه نمونهٔ اولیه ساخته‌شده برای فالکن ۹ به نام گراس‌هاپر) آغاز گردید[11]

در ژوئن ۲۰۲۰ ایلان ماسک، یک هفته بعد از ارسال کرو دراگون در ایمیلی به کارکنان اسپیس‌اکس اعلام کرد که از این پس اولین اولویت شرکت، استارشیپ است.[12]

فضاپیمای اسپیس‌اکس استارشیپ و پرتابگر فوق‌سنگین (سوپر هوی) (که در مجموع استارشیپ نامیده می‌شود) یک سامانه حمل انسان و محموله به مدار زمین، ماه، مریخ و حتی فراتر از آن است که قابلیت استفاده کاملاً مجدد و حمل بیش از ۱۰۰ تن را دارد.[13] همچنین قرار است از استارشیپ در برنامهٔ استارلینک نیز استفاده شود، در حالی که در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ پرتابگر فالکن ۹ حداکثر ۶۰ عدد ماهوارهٔ استارلینک را به‌طور همزمان به مدار زمین می‌فرستاد، برنامه‌ریزی شرکت اسپیس‌اکس برای ارسال حدود ۴۰۰ ماهواره با هر یک پرتاب است.[14]

استارهاپر

استارهاپر یا استارشیپ هاپر (به انگلیسی Hopper به معنای جهنده) نمونهٔ اولیه آزمایشی راکت‌های استارشیپ است که ساخت آن‌ها در دسامبر ۲۰۱۸ آغاز شده‌است. اولین جهش آزمایشی موفقیت‌آمیز استارهاپر در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۹ به انجام رسید.[15]

پرتاب‌ها

آزمایش‌های اولیه در مارس ۲۰۱۹ آغاز شد.[16] تمامی آزمایش‌های فعلی در ارتفاع پایین انجام شده‌اند.[17] در ۳ آوریل ۲۰۱۹ اولین تست آتش استاتیک استارهاپر با یک موتور رپتور و در طول چند ثانیه انجام گردید.[18] تنها ۲ روز بعد اولین آزمایش متصل‌شده به زمین در ۵ آوریل با موفقیت به انجام رسید.[19]

پرتاب‌های آزمایشی اولیه
شماره پرتاب تاریخ وسیله مورد آزمایش محل پرتاب حداکثر ارتفاع نتیجه پرتاب نتیجه فرود مدت زمان
۱ ۵ ژوئیه ۲۰۱۹ استارهاپر بوکا چیکا ویلیج، تگزاس ~ ۱ امتر موفق موفق ~ ۳ ثانیه
پرتاب آزمایشی با محدودیت بسته شدن به زمین، با یک موتور رپتور SN2[20]
۲ ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۹ استارهاپر بوکا چیکا، تگزاس ۲۰ متر موفق موفق ~ ۲۲ ثانیه
اولین پرواز آزمایشی بدون محدودیت استارهاپر[21]
۳ ۲۷ اوت ۲۰۱۹ استارهاپر بوکا چیکا، تگزاس ۱۵۰ متر موفق موفق ~ ۵۷ ثانیه
۴ ۴ اوت ۲۰۲۰ استارشیپ SN5 بوکا چیکا، تگزاس ۱۵۰ متر موفق موفق ~ ۴۵ ثانیه
۵ ۳ سپتامبر ۲۰۲۰ استارشیپ SN6 بوکا چیکا، تگزاس ۱۵۰ متر موفق موفق ~ ۴۵ ثانیه
۶ ۹ دسامبر ۲۰۲۰ استارشیپ SN8 بوکا چیکا، تگزاس ۱۲٫۵ کیلومتر موفق ناموفق ۶ دقیقه و ۴۲ ثانیه
پرتاب آزمایشی ابتدا در تاریخ ۸ دسامبر برنامه‌ریزی شده بود اما درست در لحظات پایانی به دلیل مشکلات فنی لغو شد، پرتاب آزمایشی SN8 در تاریخ ۹ دسامبر ۲۰۲۰ به انجام رسید که درست بعد از فرود روی سکوی فرود، پرتابگر منفجر شد.[22][23]عملیات صعود و تاب خوردن موفقیت‌آمیز بود. به گفته ایلان ماسک بنیان‌گذار شرکت اسپیس‌اکس این آزمایش موفقیت‌آمیز بود و اطلاعات لازم جمع‌آوری شد.[24] علت انفجار پرتابگر فشار کم مخزن سوخت بالایی بود.[25]
۷ ۲ فوریه ۲۰۲۱ استارشیپ SN9 بوکا چیکا، تگزاس ۱۰ کیلومتر موفق ناموفق ۶ دقیقه و ۲۶ ثانیه
تلاش اسپیس‌اکس برای اجرای این آزمایش در تاریخ‌های ۲۸ و ۲۹ ژانویه ۲۰۲۱ به دلیل عدم دریافت مجوز از اداره هوانوردی فدرال بی‌نتیجه ماند.[26]

سرانجام در تاریخ ۲ فوریه ۲۰۲۱ پرتاب SN9 انجام شد که با موفقیت به ارتفاع ۱۰ کیلومتری صعود کرد. استارشیپ در هنگام فرود به دلیل روشن نشدن یکی از موتورها نتوانست به حالت عمودی دربیاید و با برخورد به سکوی فرود منفجر شد.[27]

البته تیم اسپیس‌اکس صعود موشک را موفق خواند و یکی از مهندسان نیز در هنگام پخش زنده پس از انفجار استارشیپ SN9 گفت: خب حالا باید روی فرود مترکز شویم.[28]

۸ ۳ مارس ۲۰۲۱ استارشیپ SN10 بوکا چیکا، تگزاس ۱۰ کیلومتر موفق ناموفق ۶ دقیقه و ۲۴ ثانیه
این فضاپیما پس از فرود ناموفق ۲ نمونهٔ قبلی با موفقیت فرود آمد اما حدود ۸ دقیقه بعد از پرتاب به‌ دلیل بار اضافی پایه های فرود و نشت گاز متان منفجر شد
۹ ۳۰ مارس ۲۰۲۱ استارشیپ SN11 بوکاچیکا، تگزاس ۱۰ کیلومتر[29] موفق ناموفق ۵ دقیقه و ۴۹ ثانیه
SN11 در مه غلیظ پرتاب شد و بعد از دقایقی در آسمان به دلیل وجود مشکل در یکی از موتور ها و نشت متان منفجر شد .[30]
10 ۵ می ۲۰۲۱ استارشیپ SN15 بوکاچیکا، تگزاس ۱۰ کیلومتر موفق موفق ۵ دقیقه و ۵۹ ثانیه
SN15 همراه با ارتقا های زیادی نسبت به نسخه‌های قبلی آماده‌سازی و در مه سبک پرتاب شد. به آرامی فرود آمد و توانست اولین فرود موفق از نمونه‌های آزمایشی استارشیپ را رقم بزند، البته این فرود همراه با آتش‌سوزی مختصری بود که با تخلیه سوخت و سیستم‌های مهار آتش سکوی فرود مهار شد.[31][32]

منابع
  1. Wall, Mike (19 November 2019). "SpaceX's Starship May Fly for Just $2 Million Per Mission, Elon Musk Says". Space.com. Retrieved 19 June 2020.
  2. @elonmusk (16 March 2020). "Slight booster length increase to 70m, so 117m for whole system. Liftoff mass ~5000 mT" (Tweet) – via Twitter.
  3. "Starship". SpaceX. Archived from the original on 30 September 2019. Retrieved 30 September 2019.
  4. @elonmusk (26 September 2019). "Mk1 ship is around 200 tons dry & 1400 tons wet, but aiming for 120 by Mk4 or Mk5. Total stack mass with max payload is 5000 tons" (Tweet) – via Twitter.
  5. "Starship: service to Earth orbit, Moon, Mars, and beyond". SpaceX. Retrieved 24 May 2020.
  6. Lawler, Richard. "SpaceX's plan for in-orbit Starship refueling: a second Starship". Engadget. Retrieved 29 September 2019.
  7. "Elon Musk: Super Heavy will have 31 engines, not 37". Twitter. Retrieved 3 May 2020.
  8. Elon Musk (29 September 2017). Becoming a Multiplanet Species (video). 68th annual meeting of the International Astronautical Congress in Adelaide, Australia: SpaceX. Retrieved 14 December 2017 – via YouTube.
  9. Musk, Elon (September 17, 2018). First Private Passenger on Lunar BFR Mission. SpaceX. Retrieved September 18, 2018 – via YouTube.
  10. Berger, Eric (29 September 2019). "Elon Musk, Man of Steel, reveals his stainless Starship". Ars Technica. Retrieved 30 September 2019.
  11. July 2019, Tariq Malik 26. "SpaceX Starship Prototype Takes 1st Free-Flying Test Hop". Space.com. Retrieved 2020-11-06.
  12. Sheetz, Michael (2020-06-07). "Elon Musk tells SpaceX employees that its Starship rocket is the top priority now". CNBC. Retrieved 2020-11-06.
  13. "SpaceX". SpaceX. Retrieved 2020-11-06.
  14. Sheetz, Michael (2020-09-01). "Elon Musk says SpaceX's Starship rocket will launch 'hundreds of missions' before flying people". CNBC. Retrieved 2020-11-06.
  15. July 2019, Tariq Malik 26. "SpaceX Starship Prototype Takes 1st Free-Flying Test Hop". Space.com. Retrieved 2020-11-06.
  16. Ralph، Eric (۲۰۱۹-۰۳-۲۹). «SpaceX's Starship hopper steps towards first hop with several cautious tests». TESLARATI (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
  17. «Musk teases new details about redesigned next-generation launch system». SpaceNews (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۱۲-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
  18. Grush, Loren (2019-04-03). "SpaceX just fired up the engine on its test Starship vehicle for the first time". The Verge. Retrieved 2020-11-06.
  19. «https://twitter.com/nasaspaceflight/status/1114372086208827392». Twitter. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  20. Baylor، Michael (۲۰۱۹-۰۶-۰۲). «SpaceX readying Starhopper for hops in Texas as Pad 39A plans materialize in Florida». NASASpaceFlight.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۶.
  21. July 2019, Tariq Malik 26. "SpaceX Starship Prototype Takes 1st Free-Flying Test Hop". Space.com. Retrieved 2020-11-06.
  22. Roulette, Joey (2020-12-09). "Musk's SpaceX scrubs key high-altitude Starship test". Retrieved 2020-12-10.
  23. Chang، Kenneth (۲۰۲۰-۱۲-۰۹). «Watch SpaceX's Starship Launch and Explode in Crash Landing» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۰.
  24. «https://twitter.com/elonmusk/status/1336808486022258688». Twitter. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۰. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  25. «https://twitter.com/elonmusk/status/1336809767574982658». Twitter. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۰. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  26. Bergin، Chris (۲۰۲۱-۰۱-۲۸). «Starship SN9 fails to gain FAA green light for Friday attempt». NASASpaceFlight.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۶.
  27. «"One of the engines never lit and there wasn't enough thrust to stop in time" in Twitter».
  28. «لایو پرتاب آزمایشی SN9 در یوتیوب».
  29. «https://twitter.com/nextspaceflight/status/1375204254818787328». Twitter. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۳۰. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  30. "SpaceX launches Starship SN11 rocket prototype, but misses landing". Retrieved 2021-03-30.
  31. «https://twitter.com/elonmusk/status/1390073153347592192». Twitter. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۶. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  32. Timmer، John (۲۰۲۱-۰۵-۰۵). «SpaceX successfully lands a Starship test flight». Ars Technica (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.