استعمار اروپا در آمریکا

استعمار اروپاییان در آمریکا وصف کننده عصر کاوش و پیامد تسخیر و پایه گذاری کنترل اروپای غربی بر آنچه آمریکای شمالی و جنوبی خوانده می شود است. اروپائیها از قبل گرفتار جنگهای داخلی بودند و به آرامی از کاهش جمعیت پیامد مرگ سیاه در حال بهبودی بودند؛ اگرچه این رشد سریع قدرت و ثروت در اوایل قرن پانزدهم غیرقابل پیش بینی بود. استعمار اروپائیان بر روی سیستم سیاسی، مرزهای جغرافیایی و زبانهایی که بر کشورهای عمدتا مستقل امروزی غالب هستند تاثیر گذاشت.

نقشه مستعمرات اروپایی در قاره آمریکا در ۱۷۵۰
تکامل سرزمینی آمریکایی شمالی به دولتهای ملی غیر بومی از ۱۷۵۰ تا ۲۰۰۸

شروع این استعمار از سال ۱۴۹۲ بوده‌است. هر چند منطقه‌ای در استان نیوفاندلند و لابرادور در کانادا که قدمتش به سال ۱۰۰۰ میلادی می‌رسد که تنها منطقه سکونتی وایکینگ‌ها در کانادا و آمریکای شمالی به غیر از گرینلند بوده‌است.در سال ۱۴۹۷ میلادی کریستف کلمب رئیس هیئت اعزامی اسپانیا برای تجارت از طریق اقیانوس به آمریکا سفر کرد به زودی پس از آن اکتشاف و استعمار آمریکا توسط اروپاییان آغاز شد. اکتشافات اولیه در ساحل دریای کارائیب و جزایر هیسپانیولا، پورتوریکو و کوبا آغاز شد و سپس تا تمام مناطق آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی ادامه یافت.

متصرفات اولیه اروپائیان در آنچه که امروز آمریکای شمالی و جنوبی خوانده می شود شامل مستعمرات اسپانیایی فلوریدا، نیومکزیکو، آمریکای میانه و کارائیب، مستعمرات انگلیسی ویرجینیا (به همراه انشعباش در اطلس شمالی، برمودا) و نیوانگلند، مستعمرات فرانسوی آکادیا، کانادا و هائیتی، مستعمره سوئدی سوئد نو، مستعمره هلندی هلند نو می شد. در قرن هجدهم دانمارک-نروژ مستعمره سابق خود در گرینلند را احیا کرد و در همین زمان امپراتوری روسیه برای خودش در آلاسکا جای پایی فراهم کرد. دانمارک-نروژ بعدها ادعاهای متعددی در مورد جزایر کارائیب مطرح کرد که شروعش به سالهای ۱۶۰۰ برمی گشت.

همچنان که ملل بیشتری به بدست آوردن مستعمره در آمریکا علاقمند می شدند، مواجهات مرگباری با مردم بومی بروز می کرد که خشمگینانه برای حفظ سرزمین هایشان می جنگیدند. این برخوردها با بومیان در دوره رقابتهای بین امپراتوری، محرک اصلی در آمریکای شمالی بود. استعمار اروپائیان در زمان استقلال در مناطقی نظیر قلمرو اینویی ها در قطب شمال و شمال کانادا، جنوب دشتهای وسیع ایالات متحده و منتهی الیه جنوبی آمریکایی جنوبی و قلمرو ماپوچی ها حداقلی و یا ناموجود بود.

در سال ۱۴۹۷ جان کابوت (اهل ونیز) فرستاده پادشاهی انگلستان به سواحل آمریکای شمالی رسید و یک سال پس از آن کلمب در سومین سفر خود وارد آمریکای جنوبی شد. فرانسه مستعمراتی در بیشتر مناطق شرقی آمریکای شمالی و تعدادی از جزایر دریای کارائیب و آمریکای جنوبی تأسیس کرد. پرتغال نیز مستعمره خود را در برزیل تأسیس نمود .[1]

منابع
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «European colonization of the Americas». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.