ازارد چارلز

آزارد چارلز (به انگلیسی: Ezzard Charles) (۷ ژوئیه ۱۹۲۱ – ۲۸ می ۱۹۷۵) بوکسور اهل ایالات متحده آمریکا و قهرمان سابق سنگین‌وزن بوکس جهان بود. او بسیاری از بزرگان بوکس را در سه وزن مختلف شکست داده بود و با ۹۵ برد، ۱۵ باخت و ۱ تساوی بازنشسته شد.

ازارد چارلز
مشخصات
نام واقعیEzzard Mack Charles
لقبکبرای سینسیناتی
دستهMiddleweight
Light heavyweight
Heavyweight
قد۶ فوت ۰ اینچ
گسترهٔ دست‌ها۷۳ اینچ
ملیتایالات متحده آمریکا
زادروز۷ ژوئیهٔ ۱۹۲۱
لارنسویل، جورجیا
درگذشت۲۸ مهٔ ۱۹۷۵ (۵۳ سال)
شیکاگو، ایلینوی
طرز ایستادنارتودوکس
اطلاعات بوکس
تعداد مبارزه‌ها۱۲۱
تعداد برد۹۵
برد با ناک‌اوت۵۲
باخت۲۵
مساوی۱
بدون نتیجه۰

حرفه

چارلز در لارنسویل، جورجیا متولد شد، اما معمولاً به عنوان اهل سینسیناتی، جایی که بزرگ شد، تصور می‌شود. چارلز از دبیرستان وودوارد در سینسیناتی، اوهایو فارغ‌التحصیل شد و در آنجا در حال تبدیل شدن به یک جنگنده مشهور بود. چارلز که با لقب «کبرای سینسیناتی» (به انگلیسی: The Cincinnati Cobra)شناخته می‌شود، در دو رده نیمه سنگین و سنگین‌وزن با حریفانی برجسته مبارزه کرد، در نهایت در رده سنگین‌وزن نیز قهرمان جهان شد. اگرچه او هرگز عنوان سبک‌سنگین‌وزن را بدست نیاورد، اما مجله رینگ او را به عنوان بزرگترین نیمه سنگین‌وزن در تمام دوران معرفی کرده‌است.

شروع کار و خدمت سربازی

چارلز کار خود را به عنوان سبک‌وزن در رده آماتورها شروع کرد، جایی که رکورد ۴۲–۰ را داشت. در سال ۱۹۳۸، او در مسابقات میان وزن برنده کمربند الماس شد. وی این کار را در سال ۱۹۳۹ با پیروزی در مسابقات قهرمانان دستکش طلایی شیکاگو انجام داد. او در سال ۱۹۳۹ قهرمان ملی رده میان وزن AAU شد. او در سال ۱۹۴۰ وارد مسبقات حرفه ای شد و در راند چهارم ملودی جانسون (به انگلیسی: Melody Johnson) را ناک اوت کرد. چارلز در تمام ۱۷ مبارزه اول خود قبل از شکست مقابل کن اوورلین (به انگلیسی: Ken Overlin) پیروز شد. پیروزی بر اعضاء آینده تالار مشاهیر، تدی یاروز (به انگلیسی: Teddy Yarosz) و چارلی بارلی (به انگلیسی: Charley Burley) که از چارلی دوری می‌کرد، شروع به تحکیم چارلز به عنوان یک مدعی برتر در بخش میان وزن کردند. با این حال، او طول جنگ جهانی دوم در ارتش ایالات متحده خدمت کرد و در طول سال ۱۹۴۵ نتوانست به صورت حرفه ای مبارزه کند.

قهرمانی سنگین‌وزن جهان

وی پس از جنگ به عنوان نیمه سنگین‌وزن بازگشت و به پیروزی‌های قابل توجهی در مسابقات نیمه سنگین‌وزن و همچنین مدعیان قهرمانی سنگین‌وزن همچون آرچی مور (به انگلیسی: Archie Moore)، جیمی بیوینس (به انگلیسی: Jimmy Bivins)، لوید مارشال (به انگلیسی: Lloyd Marshal) و المر ری دست یافت. اندکی پس از ناک اوت کردن آرچی مور در راند سوم، یک تراژدی روی داد. چارلز با یک مدعی جوان به نام سام بارودی (Sam Baroudi) مبارزه و او را در راند ۱۰ ناک اوت کرد. بارودی در اثر جراحات وارده در این مبارزه درگذشت. چارلز از لحاظ روحی فرو ریخت و تقریباً دست از مبارزه کشید. چارلز نتوانست عنوان قهرمانی نیمه سنگین را بدست آوردِ، در نتیجه به سمت سنگین‌وزن روی آورد. چارلز پس از حذف جو باکسی (به انگلیسی: Joe Baksi) و جانی هاینس (به انگلیسی: Johnny Haynes)، عنوان بدون مدعی انجمن ملی بوکس سنگین‌وزن را در ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۹ بدست آورد که پیش از آن ۱۵ دوره در اختیار جرسی جو والکات (به انگلیسی: Jersey Joe Walcott) را بر عهده گرفت. یک سال بعد، او از بت خود و قهرمان سابق سنگین‌وزن جهان، جو لوئیس پیشی گرفت؛ و موفق به دفاع از این عنوان در برابر جرسی جو والکات، لی اوما (به انگلیسی: Lee Oma) و جوئی ماکسیم (به انگلیسی: Joey Maxim) شد.

چارلز در مقابل مارسیانو

در سال ۱۹۵۱، چارلز برای بار سوم با والکات مبارزه کرد و عنوان را با ناک اوک در راند هفتم از دست داد. چارلز در یک تصمیم جنجالی برای بار چهارم باخت. اگر چارلز در این نبرد پیروز می‌شد، او به اولین مرد تاریخ تبدیل می‌شد که قهرمانی سنگین‌وزن را بدست می‌آورد. چارلز با حفظ برتری بحق خود با غلبه بر رکس لاین، تامی هریسون و کلی والاس و ناک اوت کردن باب ساترفیلد (به انگلیسی: Bob Satterfield) در دور مقدماتی، قهرمان سنگین‌وزن جهان روکی مارچیانو را به چالش کشید. دو نبرد تکان دهنده او با مارچیانو جزو کلاسیک‌های رینگ محسوب می‌شوند. در اولین دوره، که در ژوئن سال ۱۹۵۴ برگزار شد، وی با شجاعت در مقابل ماریانو قرار گرفت و در راندهای بعدی فاصله امتیازها را کم کرد. چارلز تنها مردی است که تمام ۱۵ راند کامل را در برابر مارچیانو پشت سر گذاشته‌است. تعدادی از هواداران و نویسندگان بوکس احساس کردند که چارلز شایسته این تصمیم است(The Distance). در بازی برگشت در سپتامبر، چارلز چنان ضربه شدید وارد کرد که تقریباً بینی ماریچیانو را به دو نصف تقسیم کرد. کورنرهای مارچیانو نتوانستند جلوی خونریزی را بگیرند و داور مسابقه را متوقف کرد، در نهایت مارچیانو با نتیجه ناک اوت در راند هشتم برنده شد.

فعالیت‌های بعدی

مشکلات مالی، چارلز را مجبور به ادامه مبارزه کرد. او ۱۳ مسابقه از ۲۳ مسابقه آخر خود را باخت (با ثبت ۸۳ پیروزی، ۱۲ باخت و ۱ تساوی قبل از اینکه مشکلات مالی عاملی در حرفه او شود). او با رکوردهای نهایی ۹۳ برد، ۲۵ باخت و ۱ مساوی(۵۲ برد با ناک اوت) بازنشسته شد. قبل از بازنشستگی انتقام ۷ باخت خود را گرفت.

زندگی شخصی

زمانی که در خیابان ۸۵ در شیکاگو زندگی می‌کرد با روکی مارچیانو و محمد علی کلی همسایه و دوست نزدیک بودند. چارلز همچنین در ی به بنام طبل‌های مائو مائو به ایفای نقش پرداخت. مائو مائو درامز، یک فیلم مستقل ماجراجویی در جنگل (پخش نشده) است که در سال ۱۹۶۰ در اطراف سینسیناتی توسط ارل شوویتمن Earl Schwieterman فیلمبرداری شد.

مرگ

در سال ۱۹۶۸، چارلز به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (به انگلیسی: amyotrophic lateral sclerosis) مبتلا شد که به بیماری لو گهریگ نیز معروف است. این بیماری پاهای چارلز را تحت تأثیر قرار داده و سرانجام وی را به‌طور کامل ناتوان کرد. یک کمک مالی برای کمک به چارلز برگزار شد و بسیاری از مخالفان سابق وی از طرف وی صحبت کردند. به ویژه راکی مارچیانو چارلز را شجاع‌ترین مردی که تاکنون جنگیده بود، نامید. بوکسور پیشین، روزهای آخر عمر خود را در خانه سالمندان گذراند. ازارد چارلز در ۲۸ می ۱۹۷۵ در شیکاگو درگذشت.

میراث
Commemorative stamp honoring Charles

در سال ۱۹۷۶، سینسیناتی با تغییر نام پارک لینکلن درایو به ازارد چارلز درایو، چارلز را گرامی داشت. این خیابان محل سکونت وی در زمان اوج بود.

وی در سال ۱۹۹۰ به عضویت تالار مشاهیر بین‌المللی بوکس انتخاب شد.

در سال ۲۰۰۲، چارلز در فهرست ۸۰ بوکسور ۸۰ سال گذشته، در رتبه ۱۳ قرار گرفت.

در سال ۲۰۰۶، ازارد چارلز توسط IBRO (سازمان بین‌المللی تحقیقات بوکس) به عنوان یازدهمین بوکسور تمام زمان شناخته شد.

«کبرای سینسیناتی» استادی ماهر و مهارت فوق‌العاده ای در بوکس داشت. او سرعت، چابکی، دستی سریع و رقص پایی عالی داشت. چارلز دارای جک استادانه و یک پانچ ترکیبی عالی بود. او به عنوان یک‌نیمه سنگین‌وزن در اوج خود قرار داشت. سابقه وی کاملاً چشمگیر است. در برابر حریفان برتری مانند آرچی مور، چارلی برلی، لوید مارشال، جیمی بیوینس و جوی ماکسیم او یک ترکیب ۱۶–۲ چشمگیر بود. با وجود نیمه سنگین‌وزن بودن، او موفق به کسب عنوان سنگین‌وزن شد و ۹ بار از عنوان به درستی دفاع کرد. طبق رای‌گیری‌ها، تقریباً ۲۵٪ از رأی دهندگان چارلز را بین ۱۰ بوکسور برتر، نیمی از رأی دهندگان او را در صدر ۱۵ بوکسور برتر و دو سوم از رأی دهندگان او را در بین ۲۰ بوکسور برتر جهان جای داده‌اند.

در سال ۲۰۰۷، ESPN آنلاین ازارد چارلز را به عنوان ۲۷مین بوکسور بزرگ در تمام دوران، بالاتر از مبارزان برجسته ای همچون مایک تایسون، لری هولمز و جیک لموتا قرار داد.

در سال ۲۰۰۹، مجله بوکس از اگزارد چارلز به عنوان بزرگترین نیمه سنگین‌وزن جهان تا کنون نام برد، و بالاتر از امثال آرچی مور، باب فاستر، مایکل اسپینز و ژن تین بود.

مورخ برجسته بوکس، برت شوگر، چارلز را به عنوان هفتمین بوکسور سنگین‌وزن در تمام دوران ذکر کرد.

عناوین بوکس حرفه ای
خلاصه بوکس حرفه ای
۱۲۱ مبارزه ۹۵ بُرد ۲۵ شکست
با ناک‌اوت ۵۲ ۷
با تصمیم داور ۴۳ ۱۷
با رد صلاحیت ۰ ۱
تساوی‌ها ۱
بی‌نتیجه ۰
No. Result Record Opponent Type Round, time Date Location Notes
۱۲۱ Loss ۹۵–۲۵–۱ Alvin Green UD ۱۰ ۱ سپتامبر ۱۹۵۹ Municipal Auditorium, Oklahoma City, Oklahoma, U.S.
۱۲۰ Loss ۹۵–۲۴–۱ George Logan KO 8 (10), ۱:۵۰ 30 Jul 1959 Fairgrounds Arena, Boise, Idaho, U.S.
۱۱۹ Win ۹۵–۲۳–۱ Dave Ashley TKO 9 (10) 3 Jul 1959 Lincoln Heights High School, Lincoln Heights, California, U.S.
۱۱۸ Loss ۹۴–۲۳–۱ Donnie Fleeman KO 6 (10), ۲:۱۳ ۲۷ اکتبر ۱۹۵۸ Dallas Memorial Auditorium , Dallas, Texas, U.S.
۱۱۷ Loss ۹۴–۲۲–۱ آلفردو زوآنی UD ۱۰ ۲۸ اوت ۱۹۵۸ Plaza de Toros, Ciudad Juarez, Chihuahua, Mexico
۱۱۶ Win ۹۴–۲۱–۱ Johnny Harper UD ۱۰ ۲۸ اوت ۱۹۵۸ East-West Stadium, Fairmont, West Virginia, U.S.
۱۱۵ Loss ۹۳–۲۱–۱ دیک ریچاردسون DQ 2 (10) ۲ اکتبر ۱۹۵۶ Harringay Arena, London, England
۱۱۴ Loss ۹۳–۲۰–۱ هری متیوز UD ۱۰ ۳۱ اوت ۱۹۵۶ Sick's Stadium, Seattle, Washington, U.S.
۱۱۳ Loss ۹۳–۱۹–۱ Pat McMurtry UD ۱۰ 13 Jul 1956 Lincoln Bowl, Tacoma, Washington, U.S.
۱۱۲ Win ۹۳–۱۸–۱ Bob Albright RTD 6 (10) ۱۹ ژوئن ۱۹۵۶ Softball Park, Phoenix, Arizona, U.S.
۱۱۱ Loss ۹۲–۱۸–۱ Wayne Bethea UD ۱۰ ۲۱ مه ۱۹۵۶ St. Nicholas Arena, New York City, New York, U.S.
۱۱۰ Win ۹۲–۱۷–۱ Don Jasper TKO 9 (10), ۲:۴۶ ۲۱ آوریل ۱۹۵۶ Windsor Arena, Windsor, Ontario, Canada
۱۰۹ Loss ۹۱–۱۷–۱ Young Jack Johnson TKO 6 (10) ۲۹ دسامبر ۱۹۵۵ Grand Olympic Auditorium, Los Angeles, California, U.S.
۱۰۸ Win ۹۱–۱۶–۱ Bob Albright SD ۱۰ ۲۲ دسامبر ۱۹۵۵ Cow Palace, Daly City, California, U.S.
۱۰۷ Win ۹۰–۱۶–۱ Toxie Hall UD ۱۰ ۶ دسامبر ۱۹۵۵ Rochester War Memorial Auditorium, Rochester, New York, U.S.
۱۰۶ Loss ۸۹–۱۶–۱ Toxie Hall SD ۱۰ ۱۴ نوامبر ۱۹۵۵ Rhode Island Auditorium, Providence, Rhode Island, U.S.
۱۰۵ Loss ۸۹–۱۵–۱ تامی جکسون UD ۱۰ ۳۱ اوت ۱۹۵۵ Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۱۰۴ Loss ۸۹–۱۴–۱ تامی جکسون UD ۱۰ ۳ اوت ۱۹۵۵ War Memorial Auditorium, Syracuse, New York, U.S.
۱۰۳ Win ۸۹–۱۳–۱ Paul Andrews SD ۱۰ 13 Jul 1955 Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۱۰۲ Win ۸۸–۱۳–۱ John Holman UD ۱۰ ۸ ژوئن ۱۹۵۵ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۰۱ Loss ۸۷–۱۳–۱ John Holman TKO 9 (10), ۲:۴۸ ۲۷ آوریل ۱۹۵۵ Miami Beach Exhibition Hall, Miami Beach, Florida, U.S.
۱۰۰ Win ۸۷–۱۲–۱ Vern Escoe KO 3 (10), ۲:۱۵ ۱۱ آوریل ۱۹۵۵ Edmonton Gardens, Edmonton, Alberta, Canada
۹۹ Win ۸۶–۱۲–۱ Charley Norkus UD ۱۰ ۱۸ فوریه ۱۹۵۵ Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۹۸ Loss ۸۵–۱۲–۱ راکی مارسیانو KO 8 (15), ۲:۳۶ ۱۷ سپتامبر ۱۹۵۴ Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S. For NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۹۷ Loss ۸۵–۱۱–۱ راکی مارسیانو UD ۱۵ ۱۷ ژوئن ۱۹۵۴ Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S. For NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۹۶ Win ۸۵–۱۰–۱ باب ساترفیلد KO 2 (10) ۱۳ ژانویه ۱۹۵۴ Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۹۵ Win ۸۴–۱۰–۱ کولی والاس KO 10 (10), ۲:۴۳ ۱۶ دسامبر ۱۹۵۳ San Francisco Civic Auditorium, San Francisco, California, U.S.
۹۴ Loss ۸۳–۱۰–۱ هارولد جانسون SD ۱۰ ۸ سپتامبر ۱۹۵۳ Connie Mack Stadium , Philadelphia, Pennyslvania, U.S.
۹۳ Loss ۸۳–۹–۱ نینو والدز UD ۱۰ ۱۱ اوت ۱۹۵۳ Miami Beach Exhibition Hall, Miami Beach, Florida, U.S.
۹۲ Win ۸۳–۸–۱ Larry Watson KO 5 (10), ۲:۵۰ ۲۶ مه ۱۹۵۳ Milwaukee Arena, Milwaukee, Wisconsin, U.S.
۹۱ Win ۸۲–۸–۱ Billy Gilliam UD ۱۰ ۱۲ مه ۱۹۵۳ Toledo Sports Arena, Toledo, Ohio, U.S.
۹۰ Win ۸۱–۸–۱ رکس لینه UD ۱۰ ۱ آوریل ۱۹۵۳ Winterland Arena, San Francisco, California, U.S.
۸۹ Win ۸۰–۸–۱ Tommy Harrison TKO 9 (10) ۴ فوریه ۱۹۵۳ Olympia Stadium, Detroit, Michigan, U.S.
۸۸ Win ۷۹–۸–۱ Wes Bascom TKO 9 (10), ۲:۳۴ ۱۴ ژانویه ۱۹۵۳ St. Louis Arena, St. Louis, Missouri, U.S.
۸۷ Win ۷۸–۸–۱ Frank Buford TKO 7 (10), ۲:۱۳ ۱۵ دسامبر ۱۹۵۲ Boston Garden, Boston, Massachusetts, U.S.
۸۶ Win ۷۷–۸–۱ جیمی بیوینز UD ۱۰ ۲۶ نوامبر ۱۹۵۲ Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۸۵ Win ۷۶–۸–۱ Cesar Brion UD ۱۰ ۲۴ اکتبر ۱۹۵۲ Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۸۴ Win ۷۵–۸–۱ Bernie Reynolds KO 2 (12), ۱:۴۰ ۸ اکتبر ۱۹۵۲ Cincinnati Gardens, Cincinnati, Ohio, U.S.
۸۳ Loss ۷۴–۸–۱ Rex Layne PTS ۱۰ ۸ اوت ۱۹۵۲ Ogden Stadium, Ogden, Utah, U.S.
۸۲ Loss ۷۴–۷–۱ Jersey Joe Walcott UD ۱۵ ۵ ژوئن ۱۹۵۲ Philadelphia Municipal Stadium, Philadelphia, Pennsylvania, U.S. For NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۸۱ Win ۷۴–۶–۱ Joe Kahut KO 8 (12), ۱:۴۰ ۱۲ دسامبر ۱۹۵۱ Pacific Livestock Pavilion, Portland, Oregon, U.S.
۸۰ Win ۷۳–۶–۱ Joey Maxim UD ۱۲ ۱۲ دسامبر ۱۹۵۱ Cow Palace, Daly City, California, U.S.
۷۹ Win ۷۲–۶–۱ Rex Layne TKO ۱1 (12) ۱۰ اکتبر ۱۹۵۱ Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۷۸ Loss ۷۱–۶–۱ Jersey Joe Walcott KO 7 (15), ۰:۵۵ 18 Jul 1951 Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S. Lost NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۷ Win ۷۱–۵–۱ Joey Maxim UD ۱۵ ۳۰ مه ۱۹۵۱ Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S. Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۶ Win ۷۰–۵–۱ Jersey Joe Walcott UD ۱۵ ۷ مارس ۱۹۵۱ Olympia Stadium, Detroit, Michigan, U.S. Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۵ Win ۶۹–۵–۱ Lee Oma TKO 10 (15), ۱:۱۹ ۱۲ ژانویه ۱۹۵۱ Madison Square Garden, New York City, New York, U.S. Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۴ Win ۶۸–۵–۱ Nick Barone KO 11 (15), ۲:۰۶ ۵ دسامبر ۱۹۵۰ Cincinnati Gardens, Cincinnati, Ohio, U.S. Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۳ Win ۶۷–۵–۱ Joe Louis UD ۱۵ ۲۷ سپتامبر ۱۹۵۰ Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S. Retained NBA heavyweight title;
Won vacant The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۲ Win ۶۶–۵–۱ Freddie Beshore TKO 14 (15), ۲:۵۳ ۱۵ اوت ۱۹۵۰ Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S. Retained NBA heavyweight title
۷۱ Win ۶۵–۵–۱ Pat Valentino KO 8 (15), ۰:۳۵ ۱۴ اکتبر ۱۹۴۹ Cow Palace, Daly City, California, U.S. Retained NBA heavyweight title
۷۰ Win ۶۴–۵–۱ Gus Lesnevich RTD 7 (15) ۱۰ اوت ۱۹۴۹ Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S. Retained NBA heavyweight title
۶۹ Win ۶۳–۵–۱ Jersey Joe Walcott UD ۱۵ ۲۲ ژوئن ۱۹۴۹ Comiskey Park, Chicago, Illinois, U.S. Won vacant NBA heavyweight title
۶۸ Win ۶۲–۵–۱ Joey Maxim MD ۱۵ ۲۸ فوریه ۱۹۴۹ Cincinnati Gardens, Cincinnati, Ohio, U.S.
۶۷ Win ۶۱–۵–۱ Johnny Haynes KO 8 (10) ۷ فوریه ۱۹۴۹ Philadelphia Arena, Philadelphia, Pennsylvania, U.S.
۶۶ Win ۶۰–۵–۱ Joe Baksi TKO 11 (15), ۲:۳۳ ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۶۵ Win ۵۹–۵–۱ Walter Hafer KO 7 (10) ۱۵ نوامبر ۱۹۴۸ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۶۴ Win ۵۸–۵–۱ Jimmy Bivins UD ۱۰ ۱۳ سپتامبر ۱۹۴۸ Griffith Stadium, Washington, D.C., U.S.
۶۳ Win ۵۷–۵–۱ Erv Sarlin UD ۱۰ ۲۰ مه ۱۹۴۸ Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S.
۶۲ Win ۵۶–۵–۱ Elmer Ray KO 9 (10), ۲:۴۳ ۷ مه ۱۹۴۸ Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۶۱ Win ۵۵–۵–۱ Sam Baroudi KO ۱0 (10) ۲۰ فوریه ۱۹۴۸ Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۶۰ Win ۵۴–۵–۱ Archie Moore KO 8 (15), ۲:۴۰ ۱۳ ژانویه ۱۹۴۸ Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۵۹ Win ۵۳–۵–۱ Fitzie Fitzpatrick KO 4 (12), ۱:۳۴ ۲ دسامبر ۱۹۴۷ Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۵۸ Win ۵۲–۵–۱ Teddy Randolph UD ۱۰ ۳ نوامبر ۱۹۴۷ Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S.
۵۷ Win ۵۱–۵–۱ Clarence Jones KO 1 (10), ۲:۴۱ ۲۷ اکتبر ۱۹۴۷ Radio Center Arena, Huntington, West Virginia, U.S.
۵۶ Win ۵۰–۵–۱ Al Smith TKO 4 (10), ۱:۱۱ ۱۶ اکتبر ۱۹۴۷ Armory, Akron, Ohio, U.S.
۵۵ Win ۴۹–۵–۱ Lloyd Marshall KO 2 (10), ۲:۲۵ ۲۹ سپتامبر ۱۹۴۷ Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵۴ Win ۴۸–۵–۱ Joe Matisi UD ۱۰ ۱۶ سپتامبر ۱۹۴۷ Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S.
۵۳ Loss ۴۷–۵–۱ Elmer Ray SD ۱۰ 25 Jul 1947 Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۵۲ Win ۴۷–۴–۱ Fitzie Fitzpatrick KO 5 (10), ۲:۴۳ 14 Jul 1947 Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵۱ Win ۴۶–۴–۱ Archie Moore MD ۱۰ ۵ مه ۱۹۴۷ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵۰ Win ۴۵–۴–۱ Erv Sarlin UD ۱۰ ۱۴ آوریل ۱۹۴۷ Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۹ Win ۴۴–۴–۱ Jimmy Bivins KO 4 (10), ۱:۱۷ ۱۰ مارس ۱۹۴۷ Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۴۸ Win ۴۳–۴–۱ Oakland Billy Smith KO 5 (12), ۱:۳۸ ۱۷ فوریه ۱۹۴۷ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۷ Win ۴۲–۴–۱ Jimmy Bivins UD ۱۰ ۱۲ نوامبر ۱۹۴۶ Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۶ Win ۴۱–۴–۱ Oakland Billy Smith UD ۱۰ ۲۳ سپتامبر ۱۹۴۶ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۵ Win ۴۰–۴–۱ Lloyd Marshall KO 6 (10), ۰:۵۷ 29 Jul 1946 Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۴ Win ۳۹–۴–۱ Shelton Bell KO 5 (10), ۲:۲۴ ۱۳ ژوئن ۱۹۴۶ Idora Park, Youngstown, Ohio, U.S.
۴۳ Win ۳۸–۴–۱ Archie Moore UD ۱۰ ۲۰ مه ۱۹۴۶ Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۲ Win ۳۷–۴–۱ Tommy Hubert KO 4 (10), ۱:۴۹ ۱۳ مه ۱۹۴۶ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۱ Win ۳۶–۴–۱ George Parks TKO 6 (10) ۱۵ آوریل ۱۹۴۶ Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۰ Win ۳۵–۴–۱ Billy Duncan KO 4 (10), ۱:۲۷ ۱ آوریل ۱۹۴۶ Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۳۹ Win ۳۴–۴–۱ Tommy Hubert UD ۱۰ ۲۵ مارس ۱۹۴۶ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۳۸ Win ۳۳–۴–۱ Al Sheridan KO 2 (10), ۲:۵۷ ۱۸ فوریه ۱۹۴۶ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۳۷ Win ۳۲–۴–۱ Al Barlow PTS ۳ ۱۶ دسامبر ۱۹۴۴ Brancaccio Theater, Esquilino, Rome, Italy Won Inter-Allied light-heavyweight title
۳۶ Win ۳۱–۴–۱ Stanley Goicz PTS ۳ ۱۳ دسامبر ۱۹۴۴ Brancaccio Theater, Esquilino, Rome, Italy
۳۵ Loss ۳۰–۴–۱ Lloyd Marshall TKO 8 (10), ۰:۲۵ ۳۱ مارس ۱۹۴۳ Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۳۴ Loss ۳۰–۳–۱ Jimmy Bivins UD ۱۰ ۷ ژانویه ۱۹۴۳ Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۳۳ Win ۳۰–۲–۱ Joey Maxim UD ۱۰ ۱ دسامبر ۱۹۴۲ Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۳۲ Win ۲۹–۲–۱ Joey Maxim UD ۱۰ ۲۷ اکتبر ۱۹۴۲ Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۳۱ Win ۲۸–۲–۱ Mose Brown KO 6 (10), ۲:۵۱ ۱۵ سپتامبر ۱۹۴۲ Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۳۰ Win ۲۷–۲–۱ Jose Basora KO 5 (10), ۲:۵۷ ۱۷ اوت ۱۹۴۲ Hickey Park, Millvale, Pennsylvania, U.S.
۲۹ Win ۲۶–۲–۱ Booker Beckwith KO 9 (10), ۲:۱۹ 27 Jul 1942 Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۲۸ Win ۲۵–۲–۱ Steve Mamakos KO 1 (10), ۲:۴۶ 14 Jul 1942 Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۷ Win ۲۴–۲–۱ Charley Burley PTS ۱۰ ۲۹ ژوئن ۱۹۴۲ Hickey Park, Millvale, Pennsylvania
۲۶ Win ۲۳–۲–۱ Charley Burley UD ۱۰ ۲۵ مه ۱۹۴۲ Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۲۵ Loss ۲۲–۲–۱ Kid Tunero UD ۱۰ ۱۳ مه ۱۹۴۲ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۴ Win ۲۲–۱–۱ Billy Pryor PTS ۱۰ ۸ آوریل ۱۹۴۲ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۳ Draw ۲۱–۱–۱ Ken Overlin MD ۱۰ ۲ مارس ۱۹۴۲ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۲ Win ۲۱–۱ Anton Christoforidis TKO 3 (10), ۲:۴۲ ۱۲ ژانویه ۱۹۴۲ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۱ Win ۲۰–۱ Teddy Yarosz UD ۱۰ ۱۷ نوامبر ۱۹۴۱ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۰ Win ۱۹–۱ Pat Mangini KO 1 (10), ۲:۵۰ ۱۳ اکتبر ۱۹۴۱ Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۹ Win ۱۸–۱ Al Gilbert TKO 5 (10), ۳:۰۰ 21 Jul 1941 Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۸ Loss ۱۷–۱ Ken Overlin UD ۱۰ ۹ ژوئن ۱۹۴۱ Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۷ Win ۱۷–۰ Rudy Kozole PTS ۱۰ ۱۲ مه ۱۹۴۱ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۶ Win ۱۶–۰ Joe Sutka PTS ۱۰ ۳۱ مارس ۱۹۴۱ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۵ Win ۱۵–۰ Floyd Howard KO 7 (10) ۱۰ مارس ۱۹۴۱ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۴ Win ۱۴–۰ Slaka Cavrich KO 2 (10) ۲۴ فوریه ۱۹۴۱ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۳ Win ۱۳–۰ Billy Bengal UD ۱۰ ۱۰ فوریه ۱۹۴۱ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۲ Win ۱۲–۰ Charley Jerome KO 3 (10) ۲ دسامبر ۱۹۴۰ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۱ Win ۱۱–۰ Marty Simmons PTS ۱۰ ۱ اکتبر ۱۹۴۰ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۰ Win ۱۰–۰ Billy Hood KO 2 (10) ۲۳ سپتامبر ۱۹۴۰ Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۹ Win ۹–۰ John Reeves PTS ۴ ۵ اوت ۱۹۴۰ Haft's Acre, Columbus, Ohio, U.S.
۸ Win ۸–۰ Carl Turner PTS ۶ ۲۹ ژوئن ۱۹۴۰ Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۷ Win ۷–۰ Young Kid Ash KO 3 (6), ۱:۲۰ ۱۷ ژوئن ۱۹۴۰ Legion Hall, Portsmouth, Ohio, U.S.
۶ Win ۶–۰ Frankie Williams TKO 5 (8), ۳:۰۰ ۱۳ ژوئن ۱۹۴۰ Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵ Win ۵–۰ Charley Banks KO 1 (6), ۱:۴۲ ۳ ژوئن ۱۹۴۰ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴ Win ۴–۰ Charley Banks PTS ۶ ۲۰ مه ۱۹۴۰ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۳ Win ۳–۰ Remo Fernandez PTS ۶ ۳ آوریل ۱۹۴۰ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲ Win ۲–۰ John Reeves PTS ۶ ۲۷ مارس ۱۹۴۰ Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱ Win ۱–۰ Melody Johnson KO 4 (4) ۱۲ مارس ۱۹۴۰ Armory, Middletown, Pennsylvania, U.S.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.