ارسلان بن طغرل
ارسلان بن طغرل، ملقب به «رکن الدین ابو مظفر ارسلان بن طغرل بن محمد بن ملکشاه قسیم امیرالمؤمنین» از خاندان ترکان سلجوقی، پس از مرگ سلیمانشاه سلجوقی جانشین او و بر تخت شاهی جلوس کرد.
ارسلان بن طُغرِل سلجوقی | |
---|---|
رکن الدین ابو مظفر ارسلان بن طغرل بن محمد بن ملکشاه قسیم امیرالمؤمنین | |
تاجگذاری | ۵۵۶ هجری |
پیشین | طغرل |
درگذشته | ۵۷۱ هجری همدان |
فرزند(ان) | طغرل |
دودمان | سلجوقیان |
پدر | طغرل بن محمد |
دین و مذهب | اسلام، سنی |
حکومت
با مرگ سلیمان شاه، ولیعهد او ارسلان بن طغرل به سلطنت رسید و چون از حمایت اتابک ایلدگز بهرهمند بود، در دفع مدعیان داخلی حکومت موفق بود. وی در مبارزه با انجازیان و اسماعیلیان به پیروزیهایی رسید که موجب تحکیم حکومت او شد و همچنین لشکر خوارزمشاه را که به تحریک یک والی شورشی به بهانه حمایت او تا حدود قزوین و زنجان پیش آمده بود شکست داد اما این دستاوردها در واقع از آن اتابک ایلدگز بود، که سلطنت واقعی به او تعلق داشت و ارسلان فقط نام آن را داشت. وی سرانجام در سال ۵۷۱ هجری درگذشت و پسرش طغرل تحت عنوان طغرل سوم به حکومت رسید.[1]
پانویس
- حلمی، دولت سلجوقیان، ۵۱.
منابع
- حلمی، احمد کمالالدین (۱۳۹۳). دولت سلجوقیان. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.