ارتش آزادی‌بخش خلق

ارتش آزادی‌بخش خلق (به چینی: 中国人民解放军) ارتش ملی جمهوری خلق چین است که در ۱ اوت ۱۹۲۷ همزمان با قیام نانجینگ با نام «ارتش سرخ کارگران و دهقانان چینی» تشکیل شد و در سال ۱۹۴۹ با فتح سرزمین اصلی چین به حکومت جمهوری چین بر این سرزمین پایان داد. ارتش آزادی بخش خلق چین از لحاظ تجهیزات بعد از ارتش ایالات متحده آمریکا و نیروهای مسلح روسیه سومین ارتش قدرتمند در جهان است و از لحاظ تعداد پرسنل و نیروهای نظامی در مکان اول قرار دارد.

ارتش آزادی‌بخش خلق
中国人民解放军
نشان ارتش آزادیبخش خلق
پرچم ارتش آزادیبخش خلق
ارقام ۸ و ۱ اشاره به اول آگوست دارد
شعار为人民服务
"به مردم خدمت کن"
ایجاد۱ آگوست ۱۹۲۷ (قیام نانجینگ)
شکل کنونی15 August 1945
شاخه‌ها نیروی زمینی ارتش آزادی‌بخش خلق
نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین
نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق
نیروی موشکی ارتش آزادیبخش خلق چین
نیروی حمایت استرتژیک ارتش آزادیبخش خلق چین
مقرکمیسیون مرکزی نظامی (چین)، پکن
رهبری
Chairman of the
Central Military Commission
(commander-in-chief)
شی جین پینگ (دبیر کل حزب کمونیست چین و رئیس‌جمهور جمهوری خلق چین)
1st-ranked Vice-Chairman of the Central Military Commission Air Force General Xu Qiliang
2nd-ranked Vice-Chairman of the کمیسیون مرکزی نظامی (چین) General Zhang Youxia

ارتش آزادی‌بخش خلق از چهار بخش؛ نیروی زمینی، نیروی هوایی، نیروی دریایی و سپاه پشتیبان توپخانه، تشکیل می‌شود. هرچند در قوانین چین خدمت سربازی اجباری است اما این قانون با توجه به تعداد زیاد داوطلبان فعالیت در ارتش هیچگاه اجرا نشده‌است.

جنگ‌ها

در سال ۱۹۵۹ میلادی، ارتش آزادی‌بخش خلق با نهضت مقاومت تبت، وارد «جنگی نابرابر» شد و در ۱۰ مارس ۱۹۵۹ مقاومت لهاسا را در هم شکست و تبت را به اشغال نظامی جمهوری خلق چین درآورد.[1]

توان نظامی

ارتش آزادی‌بخش خلق، در سال ۲۰۱۰ میلادی، ۱٬۳۲۰ فروند جنگنده، ۹ زیردریایی هسته‌ای،۱ناوهواپیمابر ۲۹ ناوشکن و۵۰ناوچه ۲۴۰ کلاهک هسته‌ای داشته‌است.[2]

بودجه و پرسنل

رژه افتخاری ارتش چین
ارتش چین با ۲٫۳ میلیون پرسنل فعال، بزرگترین ارتش جهان به شمار می‌رود.

این ارتش با در اختیار داشتن ۲ میلیون و ۳۳۳ هزار[3] نیروی حرفه‌ای بزرگترین ارتش دنیا از نظر تعداد پرسنل است.[4] مجموع بودجه نظامی ارتش چین در سال ۲۰۱۳ میلادی، ۱۱۹ میلیارد دلار بود که این رقم برابرست با حدود ۱٫۴۶٪ از تولید ناخالص داخلی آن کشور.

ارتش چین برای دانشجویان این امکان را به وجود آورده‌است که پس از گذراندن دوره نظامی مخصوص، به تحصیلات خود ادامه بدهند. افرادی که قصد ورود به نیروی هوایی چین را دارند باید به زبان‌های روسی و انگلیسی مسلط باشند.[5][6]

جستارهای وابسته

منابع

  1. چین، دالایی‌لاما و روایت نسل‌کشی در تبت، رادیو زمانه
  2. مقایسه چین با آمریکا به روایت آمار، بی‌بی‌سی فارسی
  3. سایت، نسخه کامل (۲۰۱۵-۱۰-۲۹). «بیست ارتش نیرومند جهان». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۱-۰۸.
  4. سایت، نسخه کامل (۲۰۱۵-۰۶-۲۱). «رتبه‌بندی ارتش‌های جهان در سال ۲۰۱۵». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۱-۰۸.
  5. «ترفندهای دولت چین برای جذب سرباز». وبگاه روزنامه اعتماد. ۳ دی ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۱ شهریور ۱۳۸۷.
  6. «دانشجویان ارتشی در چین». وبگاه همشهری آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۱ شهریور ۱۳۸۷.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارتش آزادی‌بخش خلق موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.