نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق
نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین (به چینی: 中国人民解放军空军) بخش هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین می‌باشد.این نیرو در سال ۲۰۱۰ با داشتن بیش از ۳۳۰۰۰ نفر پرسنل و ۲۵۰۰ فروند هواپیمای نظامی بزرگ‌ترین نیروی هوایی در آسیا و سومین نیروی هوایی دنیا پس از آمریکا و روسیه بود.
| People's Liberation Army Air Force 中国人民解放军空军 | |
|---|---|
 People's Liberation Army Air Force emblem | |
| بنیانگذاری | ۱۱ نوامبر ۱۹۴۹ |
| کشور |  چین نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق |
| وفاداری | حزب کمونیست چین |
| شاخه | ارتش آزادی‌بخش خلق |
| نوع | نیروی هوایی |
| نقش | جنگ هوایی |
| اندازه | 398,000 active personnel to 3,010+ aircraft |
| نبردها | جنگ کره، جنگ ویتنام، Sino-Vietnamese War |
| فرماندهان | |
| Commander | Lt General Ding Laihang |
| Political Commissar | General Yu Zhongfu |
| نشان | |
| Flag |  |
| Roundel |  |
| Low Visibility Roundel |  |
| هواگردها | |
| آفند | نانچانگ کیو-۵، شیان جی‌اچ-۷ |
| بمب‌افکن | شیان جی‌اچ-۷، اچ-۶ |
| جنگ‌افزار الکترونیکی |
KJ-200، KJ-500، KJ-2000، توپولف-۱۵۴ |
| جنگنده | چنگدو جی-۷، شین‌یانگ جی-۸، چنگدو جی-۱۰، شین یانگ جی-۱۱، شین یانگ جی-۱۶، چنگدو جی-۲۰، سوخو-۲۷، سوخو-۳۰، سوخو-۳۵، سوخو-۳۴ |
| بالگرد | سوپر فرلون، Harbin Z-9 |
| رهگیر | شین‌یانگ جی-۸ |
| هواپیمای تمرین | Hongdu L-15، Hongdu JL-8، JL-9 |
| هواپیمای باری | Xian Y-20، Shaanxi Y-9، Shaanxi Y-8، شیان وای-۷، ایلیوشین ایل-۷۶ |
| تانکر هوایی | اچ-۶، ایلیوشین-۷۸ |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «People's Liberation Army Air Force». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در دسامبر ۲۰۱۲.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.