اتو وولر
اتو وولر (به آلمانی: Otto Wöhler) (۱۲ ژوئیه ۱۸۹۴ - ۵ فوریه ۱۹۸۷) یک نظامی آلمانی در دوره رایش سوم و از فرماندهان واحدهای مختلف ورماخت در جنگ جهانی دوم بود.
اتو وولر | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۱۲ ژوئیه ۱۸۹۴ بورگودل، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۵ فوریه ۱۹۸۷ بورگودل، امپراتوری آلمان |
| درجه | سپهبد |
| فرماندهی | فرمانده ارتش هشتم سپاه ۱ گروه ارتش جنوب |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم |
| نشان‌ها | صلیب شوالیه آهنین با برگ‌های بلوط |
جنگ جهانی دوم
وی از اکتبر ۱۹۴۰ تا می ۱۹۴۲ رئیس ستاد ارتش یازدهم به فرماندهی اریش فن مانشتاین بود. وی در این سمت با گروه دی آینزاتس‌گروپن به فرماندهی اوتو اولندرف همکاری می‌کرد. سپس به ریاست ستاد گروه ارتش مرکز به فرماندهی گونتر فون کلوگه منصوب شد. از فوریه تا اوت ۱۹۴۳ فرمانده سپاه ۱ و سپس از اوت ۱۹۴۳ تا دسامبر ۱۹۴۴ فرمانده ارتش هشتم ورماخت شد. وی در دسامبر ۱۹۴۴ فرمانده گروه ارتش جنوب شد.
محاکمه
وولر پس از جنگ، توسط متفقین مورد بازجویی قرار گرفت. اتهام او ارتباط با گروه‌های آینزاتس‌گروپن و همکاری با آنان در زمان ریاست ستاد ارتش یازدهم ورماخت به فرماندهی اریش فن مانشتاین بود. وی در اظهارات خود اعتراف کرد که مانشتاین با این گروه همکاری کرده و به افراد آن مدال‌های صلیب آهنین اعطا کرده است.
وی در دادگاه فرماندهی عالی در نورنبرگ محاکمه شد. وی در دادگاه داشتن هرگونه اطلاعات درباره فعالیت‌های آینزاتس‌گروپن یا همکاری با آنان را تکذیب کرد.
وولر در نهایت در اکتبر ۱۹۴۸ به ۸ سال زندان محکوم شد اما در فوریه ۱۹۵۱ آزاد شد.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Otto_W%C3%B6hler». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴.