اتو هان

اتو هان (به آلمانی: Otto Hahn) (زاده ۸ مارس ۱۸۷۹ – درگذشته ۲۸ ژوئیه ۱۹۶۸) شیمی‌دان آلمانی بود که به خاطر کشف شکافت هسته‌ای جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۴۴ را بدست آورد. او در ایجاد اولین نیروگاه هسته‌ای نقشی مؤثر داشت.[1]

اتو هان
زادهٔ۸ مارس ۱۸۷۹
فرانکفورت، آلمان
درگذشت۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۶۸ (۸۹ سال)
گوتینگن، آلمان
ملیتآلمانی
محل تحصیلدانشگاه ماربورگ
دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ
شناخته‌شده برایکشف عناصر پرتوزا
ایزومر هسته‌ایism
شکافت هسته‌ای
جایزه(ها)جایزه نوبل شیمی (۱۹۴۴)
مدال فارادی (۱۹۵۶)
جایزه انریکو فرمی (۱۹۶۶)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیترادیوشیمی، شیمی هسته‌ای
محل کاردانشگاه کالج لندن
دانشگاه مک‌گیل
دانشگاه برلین
انجمن ماکس پلانک
انجمن قیصر ویلهلم
استاد راهنماتئودور زینم
دینلوتری
امضاء

انجمن ماکس پلانک: پس از جنگ جهانی دوم به ریاست انجمن تازه تغییر نام یافته ماکس پلانک (انجمن قیصر ویلهلم برای پیشبرد علوم سابق) انتخاب گردید و با کوشش و اعتبار بین‌المللی خود توانست آوازه و شهرت انجمن قیصر ویلهلم را مجدداً احیا کند.

اتو هان و لیزه مایتنر

جستارهای وابسته

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ Otto Hahn موجود است.

منابع

  1. اوبلکر، اریک، دانشمندان بزرگ، انتشارات قدیانی
  • Bernstein, Jeremy (2001), Adolf Hitler Uranium Club: The Secret recordings at Farm Hall (2nd edition ed.), New York, NY: Springer-Verlag, ISBN 0-387-95089-3

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.