آلبرت فون کولیکر
آلبرت فون کولیکر (آلمانی: Albert von Kölliker؛ ۶ ژوئیهٔ ۱۸۱۷ – ۲ نوامبر ۱۹۰۵ ) یک دانشمند در زمینه کالبدشناسی، بافت‌شناسی و فیزیولوژی اهل سوئیس بود.
| آلبرت فون کولیکر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۶ ژوئیهٔ ۱۸۱۷ زوریخ، سوئیس |
| درگذشت | ۲ نوامبر ۱۹۰۵ (۸۸ سال) وورتسبورگ، امپراتوری آلمان |
| ملیت | سوئیس |
| محل تحصیل | دانشگاه زوریخ دانشگاه بن دانشگاه هومبولت برلین |
| شناخته‌شده برای | مشارکت‌های مهم در زمینهٔ جانورشناسی |
| جایزه(ها) | مدال کاپلی (۱۸۹۷) مدال لینِـیان (۱۹۰۲) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | کالبدشناسی، فیزیولوژی، بافت‌شناسی |
| استاد راهنما | یوهانس پتر مولر فریدریش گوستاو یاکوب هنله |
او دانش‌آموختهٔ رشتهٔ فلسفه (در زوریخ) و پزشکی (در هایدلبرگ)، و از شاگردان یوهانس پتر مولر و فریدریش گوستاو یاکوب هنله بود.
علاوه بر رشته کالبدشناسی تطبیقی، بافت‌شناسی و فیزیولوژی، او مشارکت‌های مهمی در زمینهٔ جانورشناسی دارد و از جمله مقالات متعددی دربارهٔ بی‌مهرگان، دوزیستان، سرپایان، عروس دریایی و جانوران هم‌خانوادهٔ آنان نگاشته‌است.
او در سال ۱۸۴۷ ثابت کرد که ماهیچه‌های صاف یا غیرمخطط، از واحدهای مجزا با سلول‌های هسته‌دار تشکیل شده‌اند.
او در زمینهٔ ماهیچه‌های صاف (غیرمخطط)، ماهیچه اسکلتی (مخطط)، پوست، استخوان، دندان، رگ‌های خونی و احشاء بدن مشارکت‌های بافت‌شناسی مهمی انجام داد. به عقیدهٔ آلبرت لستر لنینگر، آلبرت فون کولیکر جزء نخستین کسانی بود که ریزدانه‌های درون سارکوپلاسم در ماهیچه‌های اسکلتی را در حوالی سال‌های پس از ۱۸۵۰ تصریح نمود. او همچنین مشارکت ارزنده‌ای دربارهٔ شناخت ساختار داخلی مغز داشت.[1][2]
دستِ او جزء نخستین مواردی بود که توسط دوستش ویلهلم رونتگن با پرتوی ایکس عکس‌برداری شد.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون مدال کاپلی شد[1] و در سال ۱۸۶۰ به عضویت انجمن سلطنتی درآمد.
منابع
- Foster 1911, p. 890.
- Handbuch der Gewebelehre des Menschen, t. 2, Leipzig, 1896. (in German).
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Albert von Kölliker». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آلبرت فون کولیکر موجود است. |