آغوز

نوزادها دارای دستگاه گوارشی بسیار کوچکی هستند و آغوز مواد مغذی را در قالبی بسیار متمرکز به بدن آن‌ها می‌رساند. این اثر ملین خفیفی است که محرک اولین مدفوع نوزاد می‌باشد که به نام مکونیوم یا مامیزه شناخته می‌شود. این حالت بیلی‌روبین اضافی که محصول زائد مرده سلول‌های قرمز خون است و در بدو تولد به علت کاهش حجم خون در مقادیر زیاد تولید می‌شود را از بدن نوزاد زدوده و کمک در جلوگیری از زردی یا یرقان می‌کند.

ثابت شده که آغوز حاوی آنتی‌بادی‌هایی به نام ایمونوگلوبولین‌ها مانند IgA ،IgG و IgM در پستانداران است. IgA از طریق اپیتلیوم روده جذب می‌شود، از طریق خون حرکت می‌کند و بر روی نوع دیگر ۱ سطوح مخاط ترشح می‌کند. این‌ها جزئی از اجزای اصلی دستگاه ایمنی تطبیقی هستند. دیگر اجزای دستگاه ایمنی از آغوز شامل اجزای اصلی دستگاه ایمنی ذاتی، مانند لاکتوفرین،[3] لیزوزوم،[4] لاکتوپراکسیدز،[5] مکمل‌ها،[6] و پرولین-غنی پولیپپتدید[7] می‌باشند.^{واژه‌نامه ۱[›]}

تعدادی سایتوکاین (پپتیدهای پیام‌رسان کوچکی که کنترل عملکرد سیستم ایمنی بدن را بر عهده دارند) نیز در کلستروم یافت می‌شوند،[8] از جمله اینترلوکین‌ها،[8] تومور نکروسیس فاکتور،[9] کموکینز[10] و دیگر سایتوکاینها است. کلستروم همچنین حاوی تعدادی از عوامل رشد، از جمله فاکتورهای رشد شبه انسولین یک،[11] و دوم،[12] عوامل رشد آلفا،[13] بتا ۱ و بتا ۲،[14][15] عوامل رشد فیبروبلاست،[16] فاکتور رشد اپیدرمی،[17] فاکتور محرک رشد گرانولوسیت ماکروفاژ،[18] عامل رشد پلاکت اشتقاقی،[18] ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی[19] و عامل تحریک‌کننده پرکنه[20] می‌باشد.^{واژه‌نامه ۲[›]}

آغوز شیری بسیار غنی از پروتئین، ویتامین ای و کلرید سدیم اما حاوی مقادیر پایین‌تری از کربوهیدرات‌ها، لیپید‌ها و پتاسیم نسبت به شیر معمولی است. بیشترین اجزای فعال زیستی در آغوز عوامل رشد و ضد میکروبی آن است. آنتی‌بادی‌های آن عوامل رشد و عوامل ضد میکروبی می‌باشند، از سوی دیگر عوامل تحریک رشد آن، به توسعه شکمی کمک می‌کند. آن‌ها به نوزاد می‌رسند و اولین حفاظت را در مقابل عوامل بیماری‌زا فراهم می‌کند.