آرتورو ویدال

آرتورو اراسمو ویدال پاردو (به اسپانیایی: Arturo Erasmo Vidal Pardo) (زادهٔ ۲۲ مهٔ ۱۹۸۷) که با نام آرتورو ویدال شناخته شده، بازیکن فوتبال اهل شیلی است که برای باشگاه اینتر میلان و تیم ملی شیلی در پست هافبک میانی فوتبال بازی می‌کند.[1] او در طول حضورش در تیم یوونتوس، به دلیل تکل های محکم، جنگندگی و سرسختی‌اش، لقب‌های جنگجو و آرتور پادشاه (به انگلیسی: king Arturo) را پیدا کرد.

ویدال در حال تمرین برای بایرن مونیخ در سال ۲۰۱۷
آرتورو ویدال
اطلاعات شخصی
نام کامل آرتورو ارسامو ویدال پاردو
زادروز ۲۲ مهٔ ۱۹۸۷ ‏(۳۴ سال)
زادگاه سانتیاگو، شیلی
قد ۱٫۸۰ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ)
پست هافبک میانی
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی اینتر میلان
شمارهٔ پیراهن ۲۲
باشگاه‌های جوانان
ملیپیا
کولو-کولو
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۰۵–۲۰۰۷ کولو-کولو ۳۶ (۲)
۲۰۰۷–۲۰۱۱ بایر لورکوزن ۱۱۷ (۱۵)
۲۰۱۱–۲۰۱۵ یوونتوس ۱۲۴ (۳۵)
۲۰۱۵–۲۰۱۸ بایرن مونیخ ۷۹ (۱۴)
۲۰۱۸–۲۰۲۰ بارسلونا ۶۶ (۱۱)
۲۰۲۰- اینتر میلان ۲۳ (۱)
تیم ملی‡
۲۰۰۶–۲۰۰۷ زیر ۲۰ سال شیلی ۱۴ (۸)
۲۰۰۷– شیلی ۱۱۹ (۳۲)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۷ مارس ۲۰۲۰.
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹
ویدال در حال بازی برای یوونتوس در سال ۲۰۱۲

ویدال پس از شروع فوتبال حرفه‌ای در تیم کولو-کولو سه بار قهرمان لیگ برتر فوتبال شیلی شد و پس از آن راهی تیم بایر لورکوزن در بوندس‌لیگا آلمان شد و چهار فصل در آن حضور داشت. او در تابستان ۲۰۱۱ به یوونتوس پیوست و در چهار فصل حضور خود در این تیم توانست چهار قهرمانی متوالی در سری آ ایتالیا و نائب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا ۱۵–۲۰۱۴ را کسب کند و به‌عنوان یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی جهان شناخته‌شود. ویدال در سال ۲۰۱۵ با عضویت در بایرن مونیخ دوباره به بوندس‌لیگا بازگشت و سه قهرمانی متوالی در این لیگ را با بایرن کسب کرد. او در ۳ اوت ۲۰۱۸ نیز به بارسلونای اسپانیا پیوسته‌است.

او از سال ۲۰۰۷ تاکنون بیش از ۱۱۰ بار برای تیم ملی شیلی در جام‌های جهانی ۲۰۱۰، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸ و جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷ به رقابت پرداخته‌است. ویدال شیلی را در قهرمانی رسیدن کوپا آمریکا ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ کمک کرد. آرتور ویدال در سال ۲۰۲۰ به اینتر میلان پیوست.

زندگی

آرتورو ویدال ماه مه سال ۱۹۸۷ در شهر سانتیاگو پایتخت شیلی به دنیا آمد. در کودکی استعداد او توسط عمویش کشف شد و فوتبال حرفه‌ای را از تیم کولوکولو تحت مربیگری کلودیو بورگی شروع کرد. او زمانی که ۱۹ ساله شد، به تیم نخست این باشگاه راه یافت و برای سه سال از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ به همراه این تیم در میدان‌ها مختلف حاضر شد. ویدال یک مسیحی است.[2][3]

افتخارات

یوونتوس

بایرن مونیخ

بارسلونا

  • جام حذفی اسپانیا قهرمان(۱) ۲۰۱۸

اینترمیلان

شیلی

  • کوپا امریکا قهرمان(۲) ۲۰۱۵و ۲۰۱۶

فردی

  • بهترین بازیکن شیلی در خارج از کشور: ۲۰۱۱
  • بهترین بازیکن سال یوونتوس: ۲۰۱۳-۲۰۱۲
  • تیم منتخب سال سری آ : ۲۰۱۳-۲۰۱۲ ، ۲۰۱۳-۲۰۱۴
  • هافبک فصل توسط سایت گل : ۲۰۱۳-۲۰۱۲
  • FIFA FIFPro World11 تیم سوم : ۲۰۱۵
  • FIFA FIFPro World11 تیم چهارم: ۲۰۱۳ ، ۲۰۱۷
  • FIFA FIFPro World11 تیم پنجم:۲۰۱۴ ، ۲۰۱۸
  • فوتبالیست سال شیلی: ۲۰۱۶

رده ملی

در رده جوانان، او در سال ۲۰۰۷ در مسابقات کوپا آمریکا زیر ۲۰ سال، با ۶ گلِ زده دومین گلزن برتر شد و به شیلی کمک کرد تا راهی جام جهانی جوانان شود. ویدال در جام جهانی جوانان دو گل زد و شیلی سوم شد. مارچلو بیلسا سرمربی شیلی از او در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ بزرگسالان استفاده کرد. ویدال از آن زمان تاکنون در تورنمنت‌های جام جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴، و کوپا آمریکا ۲۰۱۱، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ در تیم ملی شیلی حضور داشته‌است و ۱۰۵ بازی ملی را در کارنامه خود دارد. وی به همراه تیم ملی شیلی توانست برای دو سال متوالی به مقام قهرمانی کوپا آمریکا در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ دست یابد.

سبک بازی

ویدال به دلیل ویژگی‌های فیزیکی و نیز توانایی‌های دفاعی و تهاجمی از جمله توپ‌گیری و تکل زدن، قدرت بدنی، لجاجت و جنگندگی، توانایی بالای توزیع توپ و پاس‌کاری در زمین، سرزنی، استقامت، کنترل توپ، تکنیک، جاگیری و دید یکی از کامل‌ترین و بهترین هافبک‌های جهان به‌شمار می‌رود. او توانایی بازی در هرجایی از خط میانی زمین (پست‌های هافبک دفاعی، هافبک‌میانی و هافبک تهاجمی) را دارد. ویدال در جدال‌ها بر سر تصاحب توپ اغلب بازیکن برنده است و پس از توپ‌ربایی شروع به حمله و حرکت به جلو می‌کند. او هم در دفاع و هم در حمله، تیم را حمایت می‌کند و همچنین در کارهای هوایی مٶثر و یک سر زن و پنالتی‌زن است.[4][5]

زندگی شخصی

در سال ۲۰۱۵ آرتورو ویدال هنگام رانندگی در حالت مستی کنترل را از دست داده و دچار سانحهٔ شدیدی شد. در این حادثه همسر ویدال، ماریا ترسا ماتوس نیز آسیب جدی دید.[6]

منابع
  1. آرتورو ویدال
  2. Gelson. «Arturo Vidal - Bio, Age, Net Worth, Married, Affair, Salary, Height, Transfer, FIFA 18, Chilean footballer, Current Team, FC Barcelon - Gossip Gist» (به انگلیسی). Gossip Gist. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۲۸.
  3. SER، Cadena (۲۰۱۸-۰۸-۰۷). «Claudio Borghi: "Vidal no es Iniesta, pero puede ser un jugador interesante"» (به اسپانیایی). Cadena SER. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۲۸.
  4. "Editoriale - Vidal, il 'tuttocampista' che tutti invidiano a Conte e alla Juventus | Goal.com". www.goal.com (به ایتالیایی). Retrieved 2018-11-28.
  5. «Arturo Vidal, an imposing presence in midfield | FC Barcelona». FC Barcelona (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۲۸.
  6. «Arturo Vidal: Juventus & Chile player freed after crash».
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.