آرامگاه شهاب‌الدین اهری

آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری مربوط به دوره ایلخانی و اوائل دوره صفوی است و در اهر، استان آذربایجان شرقی، خیابان شیخ شهاب واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۱۱ با شمارهٔ ثبت ۱۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[1] این بقعه محل خانقاه و آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری است که دربرگیرنده ساختمان‌های خود خانقاه، مسجد، ایوانی بلند، مناره‌ها، و تعدادی غرفه است. این خانقاه از سال ۱۳۷۴ به موزه ادب و عرفان تبدیل شده‌است که تنها موزهٔ عرفان در ایران است.[2]

مقبره شیخ شهاب‌الدین
ناممقبره شیخ شهاب‌الدین
کشورایران
استاناستان آذربایجان شرقی
شهرستاناهر
اطلاعات اثر
دیرینگیدوره صفوی
دورهٔ ساخت اثردوره صفوی
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۱۷۹
تاریخ ثبت ملی۱۸ تیر ۱۳۱۱

پیشینه

ایوان آرامگاه

این بقعه در دوره صفویه به احتمال زیاد در روزگار شاه عباس اول بر مزار شیخ شهاب‌الدین اهری، در شهر اهر ساخته شده‌است اما آثاری از دوره‌های قبل (دوره ایلخانی) در آن وجود دارد. مسجد شیخ شهاب‌الدین اهری در ضلع شرقی صحن این بقعه ساخته شده‌است و دارای گچبری‌ها و تزئینات نقاشی است. دور تا دور دیوار مسجد دستخط‌هایی وجود دارد که بین آن‌ها دستنوشته‌هایی را از شیخ بهایی، شاه عباس سوم و ابوالقاسم نباتی تشخیص داده‌اند.[2]

در زمین‌لرزه ۲۱ مرداد ۱۳۹۱ بخش‌هایی از این آرامگاه دچار آسیب شد که در حال بازسازی می‌باشد.

در زمان جنگ های قاجار با روسیه تزاری مقداری از اموال این مجموعه به سرقت رفت.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «سازمان میراث فرهنگی و صنایع‌دستی و گردشگری». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. دریافت‌شده در ۲۰۱۱-۰۵-۱۹.
  2. شرح حال شیخ شهاب، موزه ادب و عرفان اهر، ۱۳۸۶
  • مساجد تاریخی آذربایجان شرقی، بهروز عمرانی و حسین اسمعیلی سنگری، ص ۱۴۶.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.