۴ وستا

وِسْتا یا ۴ وِستا (نماد: )، دومین سیارک بزرگ در کمربند سیارکی منظومهٔ خورشیدی ما بعد از سرس است.[3] وستا از نظر جرم نیز دومین در این کمربند می‌باشد.[3] این سیارک با قطر حدود ۵۲۵ کیلومتر[2]تخمیناً ۹ درصد از جرم کل کمربند سیارکی را شامل می‌شود.

4 Vesta
عکس رنگی از وستا گرفته‌شده توسط دان
کشف
کاشفهاینریش ویلهلم ماتیاس البرس
تاریخ کشف۲۹ مارس ۱۸۰۷
طبفه‌بندی
تلفظ‎/ˈvɛstə/‎
نام‌گذاری شده به افتخاروستا
گروه در سیارک‌هاکمربند سیارک‌ها
خواص مداری[1]
مبدأ 2014-Dec-۰۹ (JD 2457000.5)
اوج و حضیض۲٫۵۷۱۳۸ AU
اوج2.15221 AU
نیم‌قطر بزرگ2.36179 AU
خروج از مرکز مداری۰٫۰۸۸۷۴
دوره تناوب مداری۳٫۶۳ yr (۱۳۲۵٫۷۵ d)
سرعت متوسط مداری19.34 km/s
آنومالی متوسط۲۰٫۸۶۳۸۴°
زاویه انحراف۷٫۱۴۰۴۳° to دائرةالبروج
5.56° to invariable plane
طول گره صعودی۱۰۳٫۸۵۱۳۶°
شناسه حضیض۱۵۱٫۱۹۸۵۳°
قمرندارد
خواض مداری مناسب
نیم‌قطر بزرگ۲٫۳۶۱۵۱ واحد نجومی
خروج از مرکز مداری۰٫۰۹۸۷۵۸
زاویه انحراف۶٫۳۹۲۳۴°
mean motion مطلوب۹۹٫۱۸۸۸ درجه (زاویه) / سال ژولینی (اخترشناسی)
Proper تناوب مداریخطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «۹» سال ژولینی (اخترشناسی)
(خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «۹» روز)
Precession of اوج و حضیض36.8729 (2343 years) دقیقه قوسی / سال ژولینی (اخترشناسی)
انحراف مسیر طول گره صعودی−39.5979 (2182 years) دقیقه قوسی / سال ژولینی (اخترشناسی)
مشخصات فیزیکی
ابعاد(572.6 × 557.2 × 446.4) ± 0.2 km[2]
525.4±0.2 km (mean)
تخت‌شدگی۰٫۲۲۰۴
مساحت سطح(۸٫۶۶±۰٫۲)×۱۰۵ km۲[lower-alpha 1]
حجم(۷٫۴۶±۰٫۳)×۱۰۷ km۳
جرم (فیزیک)(۲٫۵۹۰۷۶±۰٫۰۰۰۰۱)×۱۰۲۰ kg
چگالی متوسط(۳٫۴۵۶ ± 0.035) g/cm³
گرانش سطحی0.25 m/s2
0.025 g
سرعت گریز0.36 km/s
دوره چرخش۰٫۲۲۲۶ d (5.342 h)
سرعت چرخش استوایی257.5 m/s
دماmin: 85 K (−۱۸۸ °C)
max: 270 K (−۳ °C)
نوع طیفیسیارک‌های گونه وی
قدر ظاهری5.1 to ۸٫۴۸
قدر مطلق۳٫۲۰
قطر زاویه‌ای0.۷۰″ to 0.22″
از چپ به راست: وستا، سرس و ماه کره زمین

اندازهٔ نسبتاً بزرگ و همچنین سطح بسیار نورانی آن، وستا را تبدیل به درخشان‌ترین سیارک منظومهٔ ما ساخته‌است.[4] در میان سیارک‌ها تنها وستا با چشم غیرمسلح قابل رؤیت است و غیر از آن تنها سرس در شرایط خاصی با چشم دیده می‌شود. قدر ظاهری وستا ۵٫۲۰ می‌باشد که از تیتان، بزرگ‌ترین قمر کیوان (زحل)، که مرئی‌ترین آن‌ها هم هست، قابل رؤیت‌تر است.[5]به‌خاطر وجود نمونه‌هایی صخره‌ای از وستا که در فرم شهاب‌سنگ‌های هد به ما رسیده دانشمندان توانسته‌اند مطالعات زیادی بر روی این جسم انجام دهند.

این سیارک در ۲۹ مارس ۱۸۰۷ کشف شد.[6]کاشف این سیارک، ستاره‌شناس آلمانی، هاینریش ویلهلم البرس بود.[1]

قدر مطلق سیارک برابر ۳٫۲۰ است.[7]

بلندترین قله در کل منظومه شمسی بر روی این سیارک با نام ریسیلویا با ارتفاع ۲۲٫۵ کیلومتر قرار دارد [8] [9].

کاوشگر بامداد، در ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۱ وارد مدار وستا شد و یک سال مشغول بررسی آن سیارک بود تا ۵ سپتامبر ۲۰۱۲ که آنرا به سوی مقصد نهایی خود، سرس، ترک نمود.[10]

نگارخانه

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، "4 Vesta"، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۰۶).

  1. "JPL Small-Body Database Browser: 4 Vesta". Retrieved 1 June 2008.
  2. Russell, C. T.; et al. (2012). "Dawn at Vesta: Testing the Protoplanetary Paradigm". Science. 336 (6082): 684–686. Bibcode:2012Sci...336..684R. doi:10.1126/science.1219381. PMID 22582253.
  3. "NASA – Dawn at a Glance". NASA. Retrieved 14 August 2011.
  4. "Ceres, Pallas, Vesta, and Hygiea". Gravity Simulator. Archived from the original on 17 June 2008. Retrieved 31 May 2008.
  5. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «List of exceptional asteroids». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ اکتبر ۲۰۱۷.
  6. «فهرست سیارک‌های شماره‌دار»، دانشگاه هاروارد بازیابی‌شده در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۹
  7. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲ اکتبر ۲۰۰۹.
  8. «Dawn Mission: News & Events > New View of Vesta Mountain from NASA's Dawn Mission». web.archive.org. ۲۰۱۳-۱۰-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۲.
  9. Schenk, Paul; O’Brien, David P.; Marchi, Simone; Gaskell, Robert; Preusker, Frank; Roatsch, Thomas; Jaumann, Ralf; Buczkowski, Debra; McCord, Thomas (2012-05-11). "The Geologically Recent Giant Impact Basins at Vesta's South Pole". Science. 336 (6082): 694–697. doi:10.1126/science.1223272. ISSN 0036-8075. PMID 22582256.
  10. "Mission> Mission Status - Dawn Mission". JPL. Archived from the original on 16 October 2004. Retrieved 8 October 2017.
  1. Calculated using the known dimensions assuming an بیضی‌گون.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.