گل‌کوچک

دروازه‌ها (گل‌ها) بسیار کوچک‌تر از ابعاد رایج هستند و حدوداً ۱۶۰ سانتی‌متر عرض و۱۰۰ سانتی‌متر ارتفاع دارند تا گل زدن سخت‌تر باشد.[9] دروازه‌ها ممکن است دارای تور یا فاقد آن باشند.[1] جنس دروازه‌ها معمولاً فلزی است و در صورتی که دروازه مهیا نباشد، با چیدن آجر، دروازه‌ها «کاشته می‌شود».[10]

توپ گل کوچک که «توپ‌پلاستیکی»[11] یا «توپ‌دولایه»[12] نامیده می‌شود، متشکل از دو توپ از جنس پلاستیک است که در درون یک دیگر «لایه شده‌اند».[13] علت استفاده از توپ پلاستیکی این است که گل کوچک معمولاً روی زمین آسفالت بازی می‌شود و توپهای چرمی روی آن فقط غلت می‌خورند ولی توپ پلاستیکی روی زمین آسفالت هم سر می‌خورد و هم غلت و به این ترتیب انجام تکنیکهای خاص این بازی فقط با توپ پلاستیکی قابل انجام است.

برای لایه‌کردن توپ‌دولایه، ابتدا با استفاده از چاقو یکی از توپ‌ها با فرم خاصی پاره می‌شود و پس از تا کردن لبه‌های آن، توپ دیگر را درون آن فرومی‌کنند.[14] دلیل لایه‌کردن توپ این است که توپ‌های پلاستیکی علاوه بر این که بسیار سبک هستند، ضخامت کمی دارند و به‌راحتی می‌ترکند، بنابراین لایه‌کردن برای افزایش وزن و عمر توپ انجام می‌شود.[15][16] همین‌طور لایه کردن توپ باعث می‌شود که جرم توپ به صورت چند لایه باشد و ثبات حرکت آن را بهتر می‌کند. گاه یک لایه برای چند توپی که می‌ترکند استفاده می‌شود و تا زمانی که پوسیده نشده کاربرد دارد.[17] لایه‌کردن توپ به‌طوری که در هنگام بازی دچار مشکل نشود به مهارت نیاز دارد و معمولاً توسط افرادی که ماهرتر هستند انجام می‌شود.[18] از مشکلات رایج توپ‌هایی که بد لایه می‌شوند می‌توان به بیضی‌کردن توپ، تاب‌دادن در هنگام شوت‌زدن و لق‌زدن لایه در هنگام چرخش اشاره کرد.[19] برای مدتی در سالهای دهه شصت به دلیل کیفیت پایین توپهای پلاستیکی و نازکی زیاد توپهای سه‌لایه هم مرسوم شده بود.

اندازه توپ‌پلاستیکی، کمی از نصف یک توپ فوتبال استاندارد بزرگ‌تر است.[20] رنگ توپ‌های گل کوچک، معمولاً راه‌راه سفید و بنفش یا سرخابی است.[21][22]

زمین بازی گل کوچک، معمولاً روی آسفالت کوچه‌ها و خیابان‌ها است، و همزمان با گذر خودروها بازی انجام می‌شود.[23] بن‌بست‌ها به دلیل تردد کمتر خودروها مکان ایده‌آلی برای گل کوچک هستند.[24] گاهی بازی در زمین‌های خاکی نیز انجام می‌شد، زمین‌هایی که اکنون جای خود را به چمن مصنوعی داده‌اند.[25]