گسل کندوان
گسل کندوان یکی از گسل‌های عمده و کهن البرز است که روند غربی–شمال‌غربی دارد و شیب صفحه گسلی حدود ۳۰ تا ۹۰ درجه به سمت شمال است. گسل کندوان در بخش‌های مختلف به نام‌های راندگی کندوان، راندگی طالقان، روراندگی گرمابدر، گسل برگشته بایجان، گسل رود والار و شاهان‌دشت (در شرق دماوند) نیز نام‌گذاری شده‌است.
| گسل کندوان | |
|---|---|
 | |
| کشور | ایران |
| استان | البرز |
| مشخصات | |
| امتداد | غربی–شمال‌غربی |
| شیب | ۳۰ تا ۹۰ درجه به سمت شمال |
| سازوکار | راندگی |
| لرزه‌خیزی | |
شیب این گسل در حوالی تونل کندوان، ۳۰ تا ۶۰ درجه به سمت شمال است، اما به سوی غرب، در ناحیه علم‌کوه شیب آن به ۷۰ تا ۹۰ درجه می‌رسد. در منطقه انگوران (غرب زنجان) حرکت‌های قائم این گسل تا ۱۰۰۰ متر برآورد شده‌است. در حالی که در غرب انگوران، حرکت این گسل افقی گزارش شده‌است. به نظر می‌رسد که گسل کندوان مرز شمالی دریای ائوسن را مشخص می‌کند.[1]
منابع
- آقانباتی، سیدعلی (۱۳۸۳). زمین‌شناسی ایران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور. شابک ۹۶۴-۶۱۷۸-۱۳-۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.