کنوانسیون‌های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ لاهه

کنوانسیون لاهه ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ ویکی‌پدیا. معاهدات و اعلامیه‌های بین‌المللی می‌باشند که در دو کنفرانس بین‌المللی صلح در شهر لاهه در هلند مورد مذاکره قرار گرفته‌اند. اولین کنفرانس لاهه در سال ۱۸۹۹ و دومین کنفرانس لاهه در سال ۱۹۰۷ برگزار شد. همراه با کنوانسیون ژنو، کنوانسیون لاهه جزو اولین اعلامیه‌های رسمی از قوانین جنگ و جنایات جنگی در بطن قوانین بین‌المللی سکولار به‌شمار می‌آیند.

اولین کنفرانس لاهه در سال ۱۸۹۹
دومین کنفرانس لاهه در سال ۱۹۰۷

کنفرانس سومی هم برای ۱۹۱۴ برنامه‌ریزی شده بود که به ۱۹۱۵ موکول شد ولی با شروع جنگ جهانی اول برگزار نگردید.

این کنفرانس‌ها در کنار کارهای دیگری که انجام دادند سعی بر این داشتند تا اشکالات مختلفی که نظام و رویه داوری بین‌المللی داشت را مرتفع سازند، و دولت‌ها را تشویق نمایند تا یک موافقت‌نامه بین‌المللی را برای رجوع به داوری بین‌المللی امضاء نمایند. بنابراین:

کنفرانس ۱۸۹۹ لاهه دیوان دائمی داوری را بر اساس معاهداتی که به تصویب کشورها رسید تشکیل داد.

کنفرانس ۱۹۰۷ لاهه معاهده تشکیل دیوان دائمی داوری را مورد اصلاح و تکمیل قرار داد.

در ۱۸ مه ۱۸۹۹ به پیشنهاد نیکلای دوم امپراتور روسیه، اولین کنفرانس معروف به کنفرانسهای صلح در شهر لاهه هلند با هدف حفظ صلح تشکیل گردید. در این کنفرانس ۲۶ کشور شامل ۲۰ کشور اروپایی و آمریکا و مکزیک، ایران، چین، ژاپن و سیام شرکت کردند.

دومین کنفرانس صلح لاهه به ابتکار تئودور روزولت رئیس جمهور ایالات متحده امریکا تشکیل شد. روزولت که در پایان دادن به جنگ میان روسیه و ژاپن در سال ۱۹۰۵ میلادی نقش مهمی به عنوان میانجی داشت، با پشتیبانی افکار عمومی، در سال ۱۹۰۷ میلادی را آماده برای برگزاری نمود، ولی بنا بر درخواست تزار روسیه این افتخار به وی تفویض شد که که دعوت‌نامه‌های دومین کنفرانس صلح لاهه را که در لاهه تشکیل می‌شد، صادر و امضاء نماید.

از دستاوردهای مهم کنفرانسهای صلح لاهه که نقطه‌ی عطفی مهم در توسعه حقوق بین‌الملل است محدود کردن کشورها از افروختن آتش جنگ است. این کنفرانس انتخاب روش‌های مسالمت‌آمیز حل اختلاف بین‌المللی یا روش‌های غیرمسالمت آمیز شامل: ۱- مقابله به مثل ۲- اقدامات تلافی جویانه را به خود کشورها واگذار کرد ولی از دولت‌ها خواست، تا حد امکان و تا جائی که اوضاع و احوال اجازه می‌دهد، بکارگیری روش‌های مسالمت‌آمیز(داوری) را به روش‌های غیرمسالمت‌آمیز ترجیح دهند.[1][2][3][4][5][6][7]

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.