بیانیه حقوق کودک

بیانیه حقوق کودک (انگلیسی: Declaration of the Rights of the Child‎) که بعضاً با عنوان بیانیه ژنو حقوق کودک نامیده می‌شود یک سند بین‌المللی ارتقاء حقوق کودکان است که توسط اگلانتین جب، یک اصلاح طلب اجتماعی بریتانیایی قرن نوزدهم. مطرح شد و توسط جامعه ملل در سال ۱۹۲۴ تصویب شد و فرم افزوده شده ان در سال ۱۹۵۹ به تصویب سازمان ملل رسید.[1]

روز کودک در بلغارستان در سال ۱۹۲۸. متن روی پلاکارد بیانیه ژنو است. در صف جلو آندری لیاپچف نخست وزیر و اسقف اعظم استفان صوفیه دیده می شوند.

بیانیه حقوق کودک (۱۹۲۴)

متن سند توسط صندوق نجات کودکان در ۲۳ فوریه ۱۹۲۳ در ژنو منتشر شده و بقرار زیر است:

  1. موارد مورد نیاز کودک برای رشد نرمالش. چه فیزیکی و چه روحی، باید در اختیارش قرار بگیرد.
  2. کودک گرسنه باید غذا داده شود، کودک بیمار باید پرستاری شود، کودک عقب افتاده باید کمک شود، کودک مجرم باید احیا شود، و یتیم و کودک رها شده باید پناه داده شده و کمک شوند.
  3. در زمان پریشانی کودک باید اولین نفر در رسیدن به آسایش و آرامش باشد.
  4. کودک باید در وضعیتی قرار گیرد که معیشتش تامین باشد و باید در مقابل هر نوعی از استثمار محافظت شود.
  5. کودک بایستی به این اگاهی رسانده شود که استعداداتش بایستی در خدمت همنوعانش قرار گیرند.

این متن در ۲۶ نوامبر ۱۹۲۴ به عنوان منشور رفاه کودک به تایید مجمع عمومی جامعه ملل رسید ، و اولین سندی بود که توسط یک نهاد بین چند دولت تصویب شد. در سال ۱۹۳۴ متن به تایید مجدد جامعه ملل رسید. سران دولت ها و حکومت ها خواهان ترکیب اصول ان در قوانین داخلی شدند. در فرانسه حکم شد که این متن در تمامی مدارس به نمایش گذاشته شود.

سند اصلی که امضاء بسیاری از نمایندگی های بین‌المللی – شامل جب ، یانوش کورچاک و گوستاو آدر رئیس جمهور سابق فدراسیون سویس - درزیر ان است در آرشیو در شهر ژنو نگهداری می شود.

تاریخچه

بعد از بررسی چند گزینه شامل طرح بیانیه کاملاً جدید، در سال ۱۹۴۶ سازمان ملل یک سند پیشرفته تری را به عنوان بیانیه حقوق کودک مشخص کرد. دولتهای مختلفی در پروسه این طرح سهیم بودند. یک نسخه کمی متفاوت از ان ، با هفت ماده بجای پنج ، در سال ۱۹۴۸ تصویب شد. سپس در سال ۱۹۵۹ مجمع عمومی سازمان ملل یک بیانیه حقوق کودک را بر اساس محتوای سند اصلی ۱۹۲۴ در ده اصل به تصویب رساند. یک قطعنامه ضمیمه که توسط نمایندگی افغانستان پیشنهاد شد خواستار ان شد که دولت ها این حقوق را به رسمیت شناخته ، برای پذیرش ان تلاش کنند و تا انجا که ممکن است آنرا منتشر کنند. این روز به عنوان روز جهانی کودک تصویب شد.[2]

بیانیه در سال ۱۹۸۹ با پیمان نامه حقوق کودک دنبال شد و توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد و در قطعنامه ۲۵/۴۴ تاریخ ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ برای تصویب و پیوستن گذاشته شد و در دوم سپتامبر ۱۹۹۰ طبق ماده ۴۹ وارد مرحله اجرایی شد.[3][4]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Eglantyne Jebb and the ‘Respected & Protected – The Rights of Children’ exhibition
  2. روز جهانی کودک
  3. آشنایی با پیمان‌نامه حقوق کودک
  4. Convention on the Rights of the Child
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.