کمدی سکسی سبک ایتالیایی

کمدی سکسی سبک ایتالیایی (ایتالیایی: Commedia sexy all'italiana‎) نوعی کمدی سکسی و از زیرگونه‌های کمدی ایتالیایی در میان ژانرهای گوناگون فیلم است.

سبک

عموماً در کمدی‌های سکسی، مقادیر فراوانی برهنگی زنانه و طنزهای گوناگون وجود دارد، اما اهمیت کمتری به «نقد اجتماعی» که خصوصیت بارز کمدی ایتالیایی است، داده می‌شود[1] و داستان فیلم غالباً در محیط‌های مرفه و دارای سطح زندگی بالا همچون خانهٔ ثروتمندان می‌گذرد. این سبک از فیلم، ارتباط نزدیکی با انقلاب جنسی داشت و در زمان پیدایش بسیار نوآورانه و نوین محسوب می‌شد. برای نخستین بار بود که فیلم‌های با برهنگی زنانه در سینماها پخش می‌شد. با آنکه پورنوگرافی و نمایش نزدیکی جنسی در سینماهای ایتالیا ممنوع بود، اما برهنگی نسبی تا حدی مجاز بود. این سبک از فیلم، پلی میان کمدی سکسی و پورنوگرافی سافت‌کُر (نیمه و ملایم) بود و مولفه‌هایی از کمدی بزن‌بکوب را نیز در خود داشت و داستان‌های فیلم نیز اغلب کلیشه‌ای بود.

فیلم‌ها

سه‌گانهٔ زندگی پیر پائولو پازولینی که متشکل از فیلم‌های دکامرون (۱۹۷۱)، حکایت‌های کنتربری (۱۹۷۲) و داستان‌های عشقی هزار و یک شب (۱۹۷۴) حاوی برهنگی و قصه‌های مبتنی بر سکس است.

فیلم‌های بداندیش (۱۹۷۳) و سکس با لبخند (۱۹۷۶) نیز نمونه‌های دیگری از این سبک فیلم محسوب می‌شوند.

برخی بازیگران این سبک

جستارهای وابسته

منابع
  1. Peter E. Bondanella (1990). A history of Italian cinema. Continuum International Publishing Group, 2009. ISBN 978-1441160690.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.