کاشانتو

به نظر می‌رسد که اشارهٔ دهخدا به کشت تریاک در این روستا از باب تنوع محصولات بوده باشد نه اینکه این محصول به مانند دیگر محصولات، کشت غالب منطقه را تشکیل می‌داده‌است. پس از خشکسالی‌های اخیر و کم شدن آب رودخانه‌ها و روی آوردن مردم به آب چاه که به علت سردی آب برای آبیاری مزارع مناسب نمی‌باشد، دیگر از آن خبری نیست. در حال حاضر کشت محصول گندم به همراه برخی دیگر از محصولات آبی، سطح وسیعی از مزارع این روستا را به خود اختصاص داده‌است.[4]

[5][6] حتی جهت شناخته شدن برخی از روستاه‌های اطراف آن مانند علی‌آباد کاشاتو یا محمودآباد کاشاتو، این روستاه‌ها را با پسوند «کاشاتو» نامگذاری نموده‌اند.[2]

از نظر آثار قدیمی و ملی به ثبت رسیده این روستا، می‌توان از «تپه قبرستان کاشانتو» (کد: ۶۹۸۳–۱۰/۱۰/۸۱) که در ۵۰ متری ضلع شرقی رودخانه «دینورآب» واقع شده‌است، نام برد.[7]