چپ نو
چپ نو جنبشی سیاسی در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود که از آموزگاران، تحریک کنندگان به قیام و دیگرانی تشکیل میشد که در پی محقق سازی بازهٔ گستردهای از اصلاحات در زمینههایی چون حقوق همجنسگرایی، حقوق سقط جنین، نقش جنسیتی , و مواد مخدر,[2] بودند که در تضاد با جنبشهای قدیمی تر چپگرا یا مارکسیستی، رویکرد وانگاردیستی تری در خصوص عدالت اجتماعی داشت و بیشتر بر سندیکایی سازی و پرسشهای طبقه اجتماعی تمرکز میکرد.[3][4] بخشهایی از چپ نو از درگیر شدن با جنبش کارگری و نظریهٔ تاریخی مارکسیستی مبارزه طبقاتی اجتناب میکرد،[5] گرچه دیگران به گونههایی از مارکسیسم نظیر مائوئیسم متمایل شدند. در آمریکا این جنبش با جنبش هیپی و اعتراضات ضد جنگ در دانشگاهها نظیر جنبش آزادی بیان مرتبط بود. با این که گروههای تشکیل دهندهٔ چپ نو در مخالفت با چپ قدیم، حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا شکل گرفتند، تدریجاً به بازیگران اصلی در ائتلاف دمکراتها تبدیل شدند.[2]
الهامبخشها و اثرگذاران
چهره های اصلی
- استو البرت
- بیل ایرز
- Rudolf Bahro
- شارل بتلهایم
- Stokely Carmichael
- دانیل کوهن بندیت
- آنجلا دیویس
- رژی دبره
- رودی دوچکه
- دنیز گزمیش
- Tom Hayden
- Agnes Heller
- Abbie Hoffman
- Tom Nairn
- هوی نیوتون
- Carl Oglesby
- Ronald Radosh
- Jerry Rubin
- Mark Rudd
- Mario Savio
- Matthew Steen
- ریموند ویلیامز
- Peter Worsley
- Ralph Miliband
- Perry Anderson
- مارشال برمن
دیگر افراد مرتبط
- طارق علی
- سزار چاوز
- نوآم چامسکی
- David Dellinger
- یوشکا فیشر[6]
- میشل فوکو
- Norman Fruchter
- Karl Hess
- گابریل کولکو[7]
- William Mandel
- A. J. Muste
- نیکوس پولانتزاس
- Charles A. Reich
- ریچارد سنت
- چارلز تیلور (فیلسوف)
- Robert Kurz
جستارهای وابسته
منابع
- Douglas Kellner. <http://www.uta.edu/huma/illuminations/kell12.htm>
- Carmines, Edward G. , and Geoffrey C. Layman. 1997. "Issue Evolution in Postwar American Politics." In Byron Shafer, ed. , Present Discontents. NJ:Chatham House Publishers.
- Cynthia Kaufman Ideas For Action: Relevant Theory For Radical Change
-
Todd Gitlin, "The Left's Lost Universalism". In Arthur M. Melzer, Jerry Weinberger and M. Richard Zinman, eds. , Politics at the Turn of the Century, pp. 3–26 (Lanham, MD: Rowman & Littlefield, 2001).Grant Farred (2000). "Endgame Identity? Mapping the New Left Roots of Identity Politics". New Literary History. 31 (4): 627–648. doi:10.1353/nlh.2000.0045. JSTOR 20057628.
- Jeffrey W. Coker. Confronting American Labor: The New Left Dilemma. Univ of Missouri Press, 2002
- Michael Scott Moore (2005-10-18). "So, Farewell Then, Joschka Fischer". Retrieved 2009-11-24.
- Richard H. Immerman (1987). "Revisionism Revisited: The New Left Lives". Reviews in American History. 15 (1): 134–139. JSTOR 2702232.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «New Left». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۵.
چپ نو