چاک‌بر
میوه خشک که در بلوغ، به میوه‌های شکفته تک‌هسته تقسیم می‌شود را چاک‌بَر[2] یا جداهسته می‌گوبند.
به عبارتی، چاک‌بر نوعی میوهٔ خشک، حاصل از دو یا چند برچهٔ یک‌دانه‌ای است که پس از رسیدن به واحدهای یک‌دانه‌ای تقسیم می‌شود.
هر واحد یک‌دانه‌ای یک چاک‌بَر را پاربَر[3] می‌گویند. پاربرها گاه ناشکفته هستند (مانند هویج و پنیرک‌ها)، و گاه شکفته.
منابع
- Alcea rosea
- «چاک‌بَر» [زیست‌شناسی- علوم گیاهی] هم‌ارزِ «schizocarp»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هفتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸ (ذیل سرواژهٔ چاک‌بَر)
- «پاربَر» [زیست‌شناسی- علوم گیاهی] هم‌ارزِ «mericarp»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هفتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸ (ذیل سرواژهٔ پاربَر)
- Bell, A.D. (1997). Plant form: an illustrated guide to flowering plant morphology. Oxford, U.K. : Oxford University Press.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.