پیشینه نام اورشلیم

سالیم یا شالیم نامی است که در زمان ابراهیم (۲۰۰۰ سال قبل از میلاد) بر این شهر نهاده بودند و نام اورشلیم از آن گرفته شده‌است.

• لاتین انجیلی:Salem
• عربی: سالیم Sālīm

این نام از نام صخره مقدس نزد ادیان ابراهیمی که معبد سلیمان و بعداً مسجدالاقصی و قبة الصخره بر آن بنا شده، گرفته شده‌است.

• لاتین انجیلی: Moria
• عربی: مریّا Muriyyā or Murayyā

یبوس از نام دژ کنعانیان که بر صخره مقدس بنا شده بود گرفته شده‌است. این سرزمین در زمان طالوت توسط داوود فتح شد و به جای آن اورشلیم بنا شد و پایتخت حکومت یهودیان گردید.

• لاتین انجیلی: Iebus
• عربی: یبوس Yabūs

اوراسالیم نام انجیلی این شهر است که معادل عربی آن اورشلیم است. این نام امروزه در مجامع جهانی و کشورهای غیر مسلمان استفاده می‌شود. اورشلیم در عبری (و آرامی) از دو کلمه اور به معنای شهر و جایگاه و شلیم (مثل شلوم به معنای سلام) به معنای سلامت و سلام است و دارالسلام معادل عربی این واژه می‌باشد.

• لاتین انجیلی: Hierusalem
• عربی: اورشلیم Ūršalīm, Ūršalaym
• انگلیسی آمریکایی: Երուսաղեմ / Erousałem
• عبری معیار יְרוּשָׁלַיִם Yərušaláyim

صهیون نام صخره مقدس نزد یهودیان است و شهر اطراف آن است و کلمه صهیونیسم نیز از آن مشتق شده‌است.

• لاتین انجیلی: Sion
• عربی: صهیون Ṣuhyūn
• عبری معیار: צִיּוֹן Ẓiyyon

از این نام برای اورشلیم در برخی از نوشته‌های کهن پارسی مانند گرشاسپ‌نامه سود برده شده‌است:

قدس نامی است که به صخره مقدس و سرزمین اطراف آن اطلاق می‌شود. این نام در کشورهایی با فرهنگ اسلامی به کار می‌رود. این نام از واژه عبری Ir Ha-Qodesh به معنای (شهر تقدس) گرفته شده‌است. این نام در قرن چهارم هجری در دوره حکومت بوییان و فاطمیان بر سرزمین‌های مسلمان رواج یافت و در دوره عثمانیان عبارت «قدس شریف» جایگزین شد.

• عربی: القدس al-Quds، القدس الشریف al-Quds aš-Šarīf
• ترکی: Kudüs
• فارسی:قدس
• عبری استاندارد: הַקֹּדֶשׁ haQódeš

این نام در فارسی بیشتر از «قدس» رواج دارد.

• عربی: بیت المقدس Bayt al-Maqdis, Bayt al-Muqaddas

این نام ندرتاً در اشعار عربی به کار رفته و از «کاخ پالاتیوم» گرفته شده‌است.

• عربی: البلاط al-Balāṭ

دژ هوخت‌گنگ، کنگ دژهودج، یا بر طبق تصحیح جلال خالقی مطلق کَنگْ دِژْ هوخْتَ نام شهر بیت‌المقدس در زبان پهلوی و پیش از اسلام بوده‌است و این نام بارها در شاهنامهٔ فردوسی آمده‌است. چنانکه فریدون برای جنگ با ضحاک به دژ هوخت‌گنگ (بیت‌المقدس) می‌تازد و در کاخی بسیار بلند بر تخت ضحاک ماردوش می‌نشیند.[1][2][3][4][5][6]

نمونه‌ها:

• فردوسی» شاهنامه» ضحاک» بخش ۹

[7]

^ ابراهیم پورداوود؛ آناهیتا

• ویکی‌پدیای انگلیسی