بیت‌المقدس در ادبیات فارسی

نام بیت‌المقدس از گذشته‌ای دور در زبان فارسی دری، میان ایرانیان و فارسی‌زبانان و به پیرو آن شاعران، نویسندگان، مورخان و… متداول بوده‌است. به همین خاطر در بسیاری از متون کهن نظم و نثر فارسی از این شهر با نام بیت‌المقدس یاد شده است.[1] در این مقاله، نمونه‌هایی از این کاربردها آورده شده‌است.

متون نثر

  • حدودالعالم، کهن‌ترین کتاب جغرافیایی به زبان فارسی (۳۷۲ ق):

«و اندر بیت‌المقدس مزگتی است که مسلمانان از هر جایی، آنجا شوند به زیارت»[2]

  • تاریخ بلعمی (از کهن‌ترین متون فارسی موجود، متعلق به سال ۳۵۲ قمری):

«... از آنجا که ابراهیم بود از زمین فلسطین تا به مکه پنج‌روزه بوده‌است، خدای تعالی براقی بفرستاد از آسمان -چنان‌که شب معراج سوی پیغامبر ما فرستاد و او را شبی به بیت‌المقدس برد- همان براق سوی ابراهیم فرستاد…»[3]

«و چون یکچندی برآمد، بخت‌النصر را به بیت‌المقدس فرستاد تا آن ولایت بگرفت و جهودان را قهر کرد و بسیاری از ایشان را بکشت.»

«پنجم رمضان سنه ثمان و ثلاثین و اربعمائه [۴۳۸ قمری] در بیت‌المقدس شدیم. یک سال شمسی بود که از خانه بیرون آمده بودم و مدام در سفر بوده، که به هیچ‌جا مقامی و آسایشی تمام نیافته بودم. بیت‌المقدس را اهل شام و آن طرف «قُدس» گویند…»[4]

  • مکاتیب امام محمد غزالی (سدهٔ ششم):

«و مدتی در بیت‌المقدس و مکه مقام کرد. بر سر مشهد ابراهیم خلیل صلوات اللّه علیه عهد کرد که نیز پیش هیچ سلطان نرود و …»[5]

  • اشکال‌العالم (اوایل سده هفتم قمری):

«فلسطین ولایت نیک پاکیزه است و شهر بزرگتر آن رمله، بیت‌المقدس در بزرگی نزدیک است بدان»[6]

«او در بیت‌المقدس مقام کرد و مسجداقصی بنا نهاد و بعد از او پسرش سلیمان (ع) به اتمام رسانید و از تاریخ عمارتش تا اکنون دو هزار و پانصد و هشتاد و سه سال گفته‌اند»[7]

  • اقالیم سبعه:

«اول بنا اندر عالم، مکه بوده است و معظم‌تر و بلندتر مدینه است و آنجا طاعون نباشد؛ و بیشتر عجایب اندر اسلام به بیت‌المقدس است.»[8]

«صلاح‌الدین، فرنگیان را از قتل و اسر ایمن گردانیده، فتح بیت‌المقدس دست داد و مسلمانان، صلیبی را که نصاری بر قبهٔ حجره مسجداقصی نصب کرده بودند درهم شکسته و همان روز در مسجد، نماز جمعه قائم شد»[9]

اشعار

  • نظامی» خمسه» خردنامه» بخش ۳۳ - جهانگردی اسکندر با دعوی پیغمبری
چو از قدسیان این حکایت شنیدعنان سوی بیت‌المقدس کشید
حصار جهان را که سرباز کرد ز بیت‌المقدس سرآغاز کرد
به که محمل برون برم زین کوی سوی بیت‌المقدس آرم روی
  • سعدی» بوستان» باب سوم در عشق و مستی و شور» سرآغاز
چو بیت‌المقدس درون پر قباب رها کرده دیوار بیرون خراب
  • خاقانی» دیوان اشعار» قصاید» شماره ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم‌الانبیاء
با قطار خوک در بیت‌المقدس پا منهبا سپاه پیل بر درگاه بیت‌الله میا
بگردانم ز بیت‌اللّه قبلهبه بیت‌المقدس و محراب اقصی
شهر سباست خطهٔ دربند ز احتشامبیت‌المقدس است شماخی ز اقتدار
در سرای تو بیت‌المقدس است امروز رخ تو قبلهٔ شوریدگان شیدایی

[10]

سینهٔ ریش از عدم آورده و آسوده رفت عصمتم آمد به بیت‌المقدس و آسوده رفت

[11]

دژ هوخت‌گنگ یا کنگ دژهودج

دژ هوخت‌گنگ یا کَنگْ دِژْ هوخْت نام شهر بیت‌المقدس در زبان پهلوی و پیش از اسلام بوده‌است و این نام بارها در شاهنامهٔ فردوسی آمده‌است. چنان‌که فریدون برای جنگ با ضحاک به دژ هوخت‌گنگ (بیت‌المقدس) می‌تازد و در کاخی بسیار بلند بر تخت ضحاک ماردوش می‌نشیند.

به خشکی رسیدند سر کینه جویبه بیت‌المقدس نِهادند روی
که بر پهلَوانی زبان راندندهمی «کَنگْ دِژْ هوخْتَ» ش خواندند
به تازی کنون «خانه پاک» خوانبرآورده ایوان ضحاک دان

[12]

جستارهای وابسته

منابع

  1. نام بیت‌المقدس در برخی از اشعار کهن فارسی:
  2. واژه‌نامهٔ دهخدا
  3. ابوعلی محمد بن محمد بن بلعمی، تاریخ بلعمی، به‌تصحیح محمدتقی بهار و محمد پروین گنابادی، چاپ دوم، ۱۳۵۳. (ج ۱، ص ۲۰۹)
  4. فارسی و آیین نگارش، سال دوم آموزش متوسطه، وزارت آموزش و پرورش ایران، ۱۳۷۶. (ص ۱۷۱)
  5. رستگار فسایی، محسن، انواع نثر فارسی، سازمان سمت، ۱۳۸۰. (ص ۲۳۱)
  6. سپهری، محمد، متون تاریخی و جغرافیایی به فارسی، سمت. ۱۳۸۴. (ص ۲۸۲)
  7. سپهری، محمد، متون تاریخی و جغرافیایی به فارسی، سمت. ۱۳۸۴. (ص ۳۳۴)
  8. کتابخانهٔ تخصصی حج و زیارت
  9. خواندمیر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین. حبیب‌السیر فی اخبار افراد بشر، کتابفروشی خیام، ۱۳۳۳. (جلد دوم، ص ۵۸۹)
  10. وبگاه گنجور:
  11. لغتنامهٔ دهخدا
  12. شاهنامه، جلد اول، تصحیح جلال خالقی مطلق
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.