پیجر

پی‌جو[1] یا پیجر دستگاه قابل‌حملی است که از آن به منظور دریافت پیام‌های متنی (حرف و عدد) و صوتی با کمک امواج رادیویی استفاده می‌شود. با دستگاه پی‌جو تنها می‌توان پیام را دریافت کرد و فرستادن پیام به آن با تلفن انجام می‌شود. پیجرها در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی توسعه یافتند و در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند، تا اینکه توسط تلفن های همراه جایگزین شدند و اکنون در موارد خاص مورد استفاده هستند.

یک پی‌جو

تاریخچه

اولین تلفن سیستم پیجر در سال ۱۹۴۹ توسط آلفرد جی گراس طراحی شد.

منابع

  1. «پی‌جو»، از واژه‌های مصوّب بایگانی‌شده در ۳ اوت ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine فرهنگستان زبان و ادب فارسی است؛ همسنگ واژهٔ pager.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.