پیام
پَیام یا پـِیغام حجم کراندار (دارای آغاز و پایان) ی از اطلاعات است که از یک فرستنده به یک گیرنده فرستاده میشود. پیامها از کدها، نشانههای نوشتاری (نویسه) یا ترسیمی یا اشارهها تشکیل میشوند.
به طور معمول میان زمان تنظیم و ارسال پیام و دریافت آن از سوی گیرنده یک فاصله زمانی وجود دارد. در بسیاری موارد، فرستنده از اینکه آیا گیرنده، پیام او را دریافت خواهد کرد و زمان این دریافت کی خواهد بود اطمینان کامل ندارد.
در نوعی از ارتباط که ارتباط تعاملی نامیده میشود، دریافتگر پیام میتواند در انتخاب و هدایت پیامی که قرار است دریافت کند تأثیر بگذارد.
روشهای متعدی برای ارسال پیام وجود دارد. در قدیم بیشتر پیامها بهوسیله پیکها یا پرندههای نامهرسان فرستاده میشد. امروزه میتوان پیامها را از راههای الکترونیک با تلفن، ایمیل و دیگر راهها ارسال کرد. امروزه همچنین امکان ضبط پیامها و خواندن و شنیدن مکرر آنها وجود دارد. در تلفنها اینکار از طریق پیامگیر تلفنی انجام میشود.
به پیام کوچک به صورت یک نوشته متنی که توسط تلفن همراه و سامانه مخابرات سیار ارسال شود پیامک میگویند.
امروزه به سامانهای است که اطلاعات مورد نیاز روزانه از قبیل کالاها و ساعات پرواز هواپیماها و اخبار مهم سیاسی و اجتماعی را به صورت نوشته، بر روی صفحهٔ تلویزیون ظاهر کند پیامنما گفته میشود.
به پیامها و خبرهای خوش مژده میگویند.
پیامهای ممنوع
در کشورهای گوناگون بر پایه قانون آن کشور ارسال دستهای از پیامها ممنوع اعلام شدهاست.
در ایران بنا بر «آییننامه ارائه خدمات پیام چندرسانهای» ارسال این نوع از پیامهای چندرسانهای، ممنوع اعلام شدهاست:[1]
- پیام حاوی اطلاعات طبقهبندی شده.
- پیام حاوی اطلاعات حریم خصوصی اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر بدون رضایت آنها.
- ارسال یا انتشار ویروس، نرمافزارهای «مخرب»، بازیهای حاوی ویروس، کرم و هرزنامه از طریق شبکه.
- پیام مستهجن و خلاف آنچه «شئون اسلامی- ایرانی» نامیده شده.
- پیام تهدیدآمیز.
- هرگونه پیامی که موجب تخریب یا هتک حرمت اشخاص حقیقی و حقوقی شود.
- پیام حاوی اطلاعاتی که موجب خدشهدار شدن امنیت روانی، اقتصادی و اجتماعی افراد حقیقی و حقوقی شود.
جستارهای وابسته
پانویس
- اخبار فناوری اطلاعات بایگانیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine، بازدید: دسامبر ۲۰۰۹.
منابع
- Dietz Schwiesau, Josef Ohler: Die Nachricht in Presse, Radio, Fernsehen, Nachrichtenagentur und Internet. Ein Handbuch für Ausbildung und Praxis. München ۲۰۰۳، ISBN 3-471-78309-1
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پیام موجود است. |