پیام

پَیام یا پـِیغام حجم کران‌دار (دارای آغاز و پایان) ی از اطلاعات است که از یک فرستنده به یک گیرنده فرستاده می‌شود. پیام‌ها از کدها، نشانه‌های نوشتاری (نویسه) یا ترسیمی یا اشاره‌ها تشکیل می‌شوند.

پیام‌های عاشقانه به شکل دیوارنوشته در ایتالیا

به طور معمول میان زمان تنظیم و ارسال پیام و دریافت آن از سوی گیرنده یک فاصله زمانی وجود دارد. در بسیاری موارد، فرستنده از این‌که آیا گیرنده، پیام او را دریافت خواهد کرد و زمان این دریافت کی خواهد بود اطمینان کامل ندارد.

در نوعی از ارتباط که ارتباط تعاملی نامیده می‌شود، دریافتگر پیام می‌تواند در انتخاب و هدایت پیامی که قرار است دریافت کند تأثیر بگذارد.

روش‌های متعدی برای ارسال پیام وجود دارد. در قدیم بیشتر پیام‌ها به‌وسیله پیک‌ها یا پرنده‌های نامه‌رسان فرستاده می‌شد. امروزه می‌توان پیام‌ها را از راه‌های الکترونیک با تلفن، ایمیل و دیگر راه‌ها ارسال کرد. امروزه هم‌چنین امکان ضبط پیام‌ها و خواندن و شنیدن مکرر آن‌ها وجود دارد. در تلفن‌ها این‌کار از طریق پیام‌گیر تلفنی انجام می‌شود.

به پیام کوچک به صورت یک نوشته متنی که توسط تلفن همراه و سامانه مخابرات سیار ارسال شود پیامک می‌گویند.

امروزه به سامانه‌ای است که اطلاعات مورد نیاز روزانه از قبیل کالاها و ساعات پرواز هواپیماها و اخبار مهم سیاسی و اجتماعی را به صورت نوشته، بر روی صفحهٔ تلویزیون ظاهر کند پیام‌نما گفته می‌شود.

به پیام‌ها و خبرهای خوش مژده می‌گویند.