پارکت

پارکِت، چوب‌فرش[1] یا کف‌پوش چوبی، کف‌پوش ی از جنس چوب است که برای داخل ساختمان استفاده می‌شود. بدین صورت که قطعات پارکت را به صورت‌های مختلف مانند جناغی، آجری، شطرنجی و… در کنار هم قرار می‌دهند تا کف ساختمان پوشیده شود. امروزه کف‌پوش‌های جدیدی با مواد ام دی اف و اچ دی اف نیز استفاده می‌شوند که لمینت یا لمینیت فلورینگ نام دارند و به اشتباه با نام پارکت در بازار عرضه می‌شود. این مواد جدید برای نصب موقتی مناسب بوده و فاقد ویژگی‌های بنیادی پارکت هستند. پارکت‌ها در ابعاد و اندازهای مختلف مانند ۴۹*۷ و ۱۰۰*۱۰ سانتیمتر وجود دارند که بخاطر طریقه نصب آن یعنی استفاده از چسب‌های مخصوص و پوشش‌های لاک و رنگ که هیچ فضایی را برای فعالیت موریانه و خوردگی ندارد مانع از فعالیت‌های آنها می‌شود. به علت این که از چوب در ساختار آن استفاده شده نباید در مجاورت با رطوبت و آب باشد اما در صورتیکه با پوشش‌های از جنس لاک، رنگ، روغن و… آغشته شود در کنار آب و رطوبت هم مقاوم است. هنگام نصب پارکت باید دقت داشت که کلیک ها بطور کامل در هم قفل شوند.

کفپوش چوبی

پارکت

پارکت به کفپوش‌هایی اطلاق می‌شود که بایستی از جنس چوب ساخته شده و به صورتهای مختلف قابل اجرا بر روی کف ساختمان می‌باشند. در گذشته بیشتر از مدلهایی که از چوب طبیعی با تکه‌های کوچک به صورت پازلی در کنار هم قرار می‌گرفت استفاده می‌شد. تعمیرکردن و ساب و لاک زدن پارکت بستگی به مکان استفاده شده و نظافت آنجا بستگی دارد.

منابع
  1. «چوب‌فرش» [عمومی] هم‌ارزِ «parquet»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ چوب‌فرش)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.