پادشاهی سیماشکی

پادشاهی سیماشکی یا پادشاهی شیمشکی یکی از دودمان‌های ایلام باستان در بین سال‌های ۲۰۳۰ تا ۱۹۷۰ پیش از میلاد، واقع در جنوب غربی ایران بود.[1] پایگاه سیاسی این سلسله به احتمال فراوان مسجدسلیمان امروزی بوده‌است.[2] [۱]
از دوازده پادشاه سیماشکی که نام آنان در فهرست شاهان شوش ذکرشده، نام ۹ نفر در منابع دیگر آمده‌است. در اوایل این دوران، میان‌رودانی‌ها پی‌درپی به فلات ایران حمله می‌کنند؛ به‌نظر می‌رسد که هدف اصلی این حمله‌ها، سیماشکی، موطن پادشاهان ایلامی باشد که در ناحیهٔ کرمان امروزی قرار داشته‌است؛ اما حمله‌ها به‌ندرت موفق‌آمیز بوده‌اند. در میان این لشکرکشی‌ها دوره‌هایی از صلح بوده که با ازدواج میان خانواده‌های سلطنتی همراه بوده‌است. برای مثال، شو سین، پادشاه اور، یکی از دخترانش را به ازدواج شاهزادهٔ انشان درآورد، اما بعداً حداقل دو بار به ساحل جنوب شرقی دریایی خزر حمله کرد.[3]
به‌نظر می‌رسد که میان‌رودانی‌ها برای به‌دست‌آوردن مواد خام مورد نیاز، گاه به روش‌های صلح‌آمیز و گاه به زور توسل می‌جستند. اما قدرت میان‌رودانی‌ها رو به افول بود. ایبی سین، آخرین پادشاه سلسلهٔ اور (۲۰۲۸ تا ۲۰۰۴ پیش از میلاد)، قادر نبود به عمق قلمرو ایلام نفوذ کند و عامل او، ایر ناننا، دیگر بر قسمت عمدهٔ شرق امپراتوری سلطه نداشت و تنها بر سرزمین‌های خط شمال غربی به جنوب شرقی از آربلا به بشیمه در ساحل شمالی خلیج فارس تسلط داشت. در سال ۲۰۰۴ پیش از میلاد، ایلامی‌ها با سوزیانا متحد شدند و به رهبری کینداتو، ششمین پادشاه سیماشکی، اور را فتح کردند و ایبی سین را به‌عنوان زندانی به ایلام بردند.[4] [۱]

محدوده قلمرو پادشاهی سیماشکی