ویلیام سالیوان
ویلیام هیلی سالیوان (به انگلیسی: William Healy Sullivan) (زاده ۱۲ اکتبر ۱۹۲۲ - درگذشته ۱۱ اکتبر ۲۰۱۳) آخرین سفیر آمریکا در ایران بود که از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ در ایران خدمت می‌کرد.
ویلیام سالیوان | |
|---|---|
 The محمدرضا پهلوی of Iran meeting with Alfred Atherton, William Sullivan, سایروس ونس, U.S. President جیمی کارتر, and زبیگنیف برژینسکی, 1977. | |
| سفیر United States در Iran | |
| مشغول به کار June 18, 1977 – April 6, 1979 | |
| رئیس‌جمهور | جیمی کارتر |
| پس از | ریچارد هلمز |
| پیش از | بروس لینگن (کاردار) |
| سفیر United States در the Philippines | |
| مشغول به کار August 6, 1973 – April 26, 1977 | |
| رئیس‌جمهور | ریچارد نیکسون جرالد فورد جیمی کارتر |
| پس از | Henry A. Byroade |
| پیش از | David D. Newsom |
| سفیر United States در Laos | |
| مشغول به کار December 23, 1964 – March 18, 1969 | |
| رئیس‌جمهور | لیندون بی. جانسون ریچارد نیکسون |
| پس از | Leonard S. Unger |
| پیش از | G. McMurtrie Godley |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | William Healy Sullivan ۱۲ اکتبر ۱۹۲۲ کرانستون، رود آیلند, U.S. |
| درگذشته | ۱۱ اکتبر ۲۰۱۳ (۹۰ سال) واشینگتن، دی.سی., U.S. |
| اقامتگاه | Washington, D. C., U.S. |
| محل تحصیل | دانشگاه براون |
ماموریت‌ها
سالیوان، پیش از انتخاب به عنوان سفیر آمریکا در تهران، هیچگاه تجربه کار با ایران و حتی یک کشور اسلامی را نداشت. نزدیک‌ترین محل مأموریت او به تهران کلکته، آن هم حدود سی سال پیش از حضور در ایران بود.[1] سالیوان در طول دوره مأموریت خود با انقلاب اسلامی ایران مواجه شد و تحت تأثیر اختلافات سایروس ونس و زیبیگنیو برژینسکی،[2] با برژینسکی درگیری لفظی پیدا کرد. اندکی پس از پیروزی انقلاب ایران، و پیش از بحران گروگانگیری سفارت آمریکا در تهران، سالیوان به آمریکا فرا خوانده شد و بلافاصله بازنشسته گردید.[3]
منابع
- ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. محمود طلوعی. نشر علم. ص ۲۱
- خاطرات برژینسکی. منوچهر یزدانیار. انتشارات کاوش. خرداد ۶۲ ص ۴۸ تا ۶۵
- ماموریت در ایران. خاطرات دو سفیر. مقدمه محمود طلوعی. نشر علم. ص ۱۲
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
