ویرانی

وِیْرانی روستایی در دهستان شاندیز بخش شاندیز شهرستان بینالود استان خراسان رضوی [[ایران. ویرانی که پس از انقلاب اسلامی نام آن را به «نورآباد» تغییر دادند، یکی از روستاهای حاصلخیز و قدیمی ولایت توس است. این روستا دارای گورستانی قدیمی با سنگ قبرهای متعلق به سده‌های ۹ الی ۱۴ قمری است. همچنین یک رباط، خانقاه یا مقبره‌ای متعلق به سده‌های ۸ و۹ هجری در مجاورت آن قرار دارد. در گذشته این روستا ییلاقی و آباد بوده و در قرون ۸ و۹ یکی از کانون‌های مهم اشاعه تصوف و عرفان در خراسان و ولایت توس بوده، بدان سبب روستای دیگری بنام لنگر در مجاورت غربی آن به وجود آمده که دارای مقبره‌ای قدیمی شبیه خانقاه است که زیارتگاه و مورد احترام اهالی است. در اسناد معتبر گذشته قدیم‌ترین ضبط نام روستای ویرانی به صورت «ویرانیو» و «ویرانو» بوده که در قرون اخیر به ویرانی تبدیل شده‌است.[1]

وِیْرانی
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانخراسان رضوی
شهرستانبینالود
بخششاندیز
دهستانشاندیز
نام‌های دیگرنورآباد
مردم
جمعیت۴۶۹۸ نفر (سرشماری ۹۵)
رشد جمعیت۱۶٪+ (۵سال)
اطلاعات روستایی
کد آماری۱۶۴۷۵۶
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۵۱

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۴٬۶۹۸ نفر (در ۱٬۳۵۳ خانوار) بوده‌است.[2]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۸۵۲٬۷۸۴    
۱۳۹۰۴٬۰۶۵+۴۶٪
۱۳۹۵۴٬۶۹۸+۱۵٫۶٪

آثار تاریخی

از آثار تاریخی و قابلیت‌های گردشگری روستای ویرانی می‌توان به: «رباط ویرانی» که به احتمال قوی از عهد سلجوقیان و تیموریان بجامانده و هم‌اکنون تبدیل به موزه مردم‌شناسی شده، «مزار ویرانی» که مقبره «اخی علی قتلقشاه» متوفی ۷۶۰ قمری است، «قبرستان» این روستا، قلعه سنگر، قنات ویرانی و کاریز لنگر این روستا اشاره کرد.[1]

اقتصاد ویرانی

صنعت مبلمان از دیرباز یکی از اصلی‌ترین منبع درآمد اهالی ویرانی بوده‌است. سرمنشا اصلی تبدیل این روستا به بورس مبل به پیش از انقلاب و به زمان تأسیس یک کارخانه مبل در سال ۱۳۵۴ که بنیان‌گذاران آن حاج حسن حسن پور و حاج جعفر حسن پور ویرانی نام داشت، به عنوان یکی از نخستین کارخانه‌های مبلمان صنعتی مشهد، در منطقه بازمی‌گردد. بعد از پیروزی انقلاب و تعطیلی موقت کارخانه مزبور، برخی از کارگران آن با استفاده از تجربیات کسب شده، اقدام به راه‌اندازی کارگاه‌هایی در روستای خود کردند و بدین شکل آرام آرام این حرفه به بستگان و آشنایان آن‌ها و سایر ساکنان منطقه سرایت کرده و به تدریج در منطقه رشد نمود. همچنین از آنجا که «سیر» یکی از محصولات کشاورزی منطقه ویرانی محسوب می‌شود، لذا یکی از کارخانه‌های نئوپان سازی در مازندران، مدتی سیرهای این منطقه را خریداری می‌کرد و به ازای آن به فروشندگان سیر، نئوپان می‌داد و بدین شکل کارگاه‌های ویرانی، مواد اولیه نجاری را از طریق تعویض کالا به کالا بدست می‌آوردند که این امر تأثیر فراوانی در رشد صنعت مبلمان در منطقه داشته‌است.

ارتقای ویرانی به شهر

با وجود تصویب ارتقای این روستا به شهر توسط هیئت دولت، این اتفاق تا به امروز به انجام نرسیده‌است. دهقان نماینده چناران به وزیر کشور در خصوص بی‌توجهی مدیران آن وزارتخانه به مصوبات و پیشنهادهای استان خراسان رضوی در خصوص ارتقای روستای ویرانی به شهر و به وزیر راه و شهرسازی در خصوص علت مخالفت غیرکارشناسی آن وزارتخانه با ارتقای روستای ویرانی از توابع شهرستان طرقبه شاندیز به شهر تذکر داد.[3]

مدرسه‌ها و فضای آموزشی

این روستا دارای دو مدرسه ابتدایی پسرانه و دخترانه، دو مدرسه راهنمایی و هنرستان دخترانه است که از امکانات این هنرستان می‌توان به وجود خوابگاه برای هنرجویان غیربومی نام برد. همچنین ویرانی دارای دو مهدکودک خصوصی به نام‌های زکریا و کهکشان می‌باشد.

فضای ورزشی

روستای ویرانی دارای یک پیست موتورسواری مجهز بوده که اکثر مسابقات موتور کراس خراسان رضوی در این پیست انجام می‌پذیرد. همچنین ورزشگاه ثامن‌الائمه مشهد در نزدیکی روستای ویرانی احداث شده‌است.[4]

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.