والرین زوبوف

والرین الکساندرویچ زوبوف (۱۸۰۴-۱۷۷۱) یک فرمانده روسی بود که به رهبری حمله روسیه به ایران (۱۷۹۶) بود. خواهر و برادر وی شامل افلاطون زوبوف و اولگا ژربتسوا بودند.

والرین الكساندرویچ زوبوف
والرین زوبوف در اینجا در یک نقاشی توسط ژوزف گراسی نشان داده شده است . در سال ۱۷۹۶نقاشی شده است.
زاده	۲۸ نوامبر ۱۷۷۱ سن پترزبورگ, امپراتوری روسیه
درگذشته	۲۱ ژوئن ۱۸۰۴ (۳۲ سال)
وفاداری	امپراتوری روسیه
شاخه نظامی	ارتش امپراتوری روسیه
درجه	سرلشکر (c. ۱۷۹۲), مدیر کل (c. ۱۷۹۶), فرمانده پیاده نظام (امپراتوری روسیه) (c. ۱۸۰۰)
جنگ‌ها و عملیات‌ها	حمله روسیه به ایران (۱۷۹۶) نبرد دربند

چون زوبوف به دلیل پیشرفت برادرش افلاطون در دربار کاترین دوم ، چشم اندازهای درخشان نظامی را در پیش گرفت. وی توسط معاصران به عنوان "خوش تیپ ترین مرد روسیه" شناخته شد.

در زمان سلطنت او به عنوان یک قهرمان نظامی با جسارت باورنکردنی شیر خورده شد. وی به عنوان سرلشکر منصوب شد و برای کمک به سوورف در فاجعه قیام کوشیوسکو در لهستان به آنجا اعزام شد ، که گفته می شد او با بزرگان لهستان و همسرانشان با شجاعانه و "با فرومایه ترین رفتار" رفتار می کند. وی در طی این اقامت در لهستان ، با نوه تئودور لوبومیرسکی ازدواج کرد و در پاییز سال ۱۷۹۴هنگام عبور از باگ غربی ، پای چپ خود را از دست داد ، زیرا در اثر اصابت گلوله توپ زخمی شد.

چند ماه قبل از مرگ کاترین ، زوبوف ۲۴ساله دعوت شد تا مسئولیت ارتش عازم پارس شود. این سفر ، که در سال ۱۷۹۶آغاز به کار کرد ، در ابتدا با شعار پیروی از قولی که روسیه ۲۳سال قبل از آن به گرجستان داده بود تا از آن در برابر هرگونه تلاش قاجاریان برای بازگرداندن دوباره به زیر سلطه خود محافظت کند ، اکنون فقط یکی از جنگهای دیگر برای برتری منطقه ای بود. این مدت طولانی بین ترکیه ، ایران و روسیه امپریالیستی ادامه داشت.

والرین زوبوف

زوبوف این سفر را بسیار امیدوارانه آغاز کرد و در آوریل دربند را در داغستان تصرف کرد ، و باکو را در ژوئیه همان سال . کاترین در پیشرفت سریع خود دلخوش شد که طی دو ماه برخی از دستاوردهای پیتر بزرگ را در جنگ ایران و روسیه (۱۷۲۳–۱۷۲۲) تکرار کرد. تا نوامبر ، آنها در محل تلاقی رودخانه های اراک و کورا مستقر شدند که آماده حمله به سرزمین اصلی ایران بودند. در آن ماه بود که ملکه روسیه درگذشت و جانشین وی پل اول ، که بیزار از جنگ بود و برنامه های دیگری برای ارتش داشت ، به سربازان دستور داد که به روسیه عقب نشینی کنند. بازگشت زوبوف از سفر بخت و اقبال او باعث شده بود که درژاوین با صدای مدیحه سرایی و موفقیت به تأمل بپردازد.