هوشنگ ازغندی
هوشنگ ازغندی (متولد ۱۳۰۶ خورشیدی، تهران) نام مستعار هوشنگ منوچهری معروف به دکتر فرزند کمال؛ از بازجوهای ساواک در کمیته مشترک ضد خرابکاری بود.
| هوشنگ ازغندی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۰۶ خورشیدی تهران |
| دیگر نام‌ها | هوشنگ منوچهری، دکتر فرزند کمال |
| کارهای برجسته | بازجوی ساواک در کمیته مشترک ضد خرابکاری |
| عنوان | دکتر منچهری |
| دین | اسلام |
او بعد از اخذ دیپلم، با معرفی سرتیپ صمدیان‌پور (که بعدها رئیس شهربانی شد) به استخدام ساواک درآمد. در سال ۱۳۵۲ خورشیدی جهت آموزش دوره های ویژه بازجویی به اسرائیل رفت. وی به پاس خدماتش، موفق به دریافت چند نشان از جمله؛ درجه ۵ همایونی، یک قطعه مدال، تشویق پرویز ثابتی و نشان کوشش گردید.[1] وی پس از تحمل دوره ای بیماری سخت درگذشت.
منابع
- «موزه عبرت فارسی/هوشنگ ازغندی». پورتال موزه عبرت ایران. ۲۰۱۶-۱۲-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۲-۰۲.
| رئیس‌های ساواک |  | |
|---|---|---|
| قائم‌مقام‌های ساواک | ||
| معاون‌ها و رئیس‌های ادارهٔ کل سوم (واحد امنیت داخلی) |
| |
| رئیس ادارهٔ کل هفتم (واحد ضدجاسوسی) | ||
| بازجوهای کمیته مشترک ضد خرابکاری |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.