هنر برهنه

هنر برهنه نوعی اثر هنری معمولاً در سبک رُمانتیسم و هنر فیگوراتیو است که برهنگی انسان موضوع اصلی آن است. این اصطلاح برای نقاشی، تندیس‌گری، عکاسی کاربرد دارد.

تندیس داوود - میکل‌آنژ

نقاشی برهنه یک سنت در هنر غربی است و از آن برای بیان آرمان‌های زیبایی زن و مرد و سایر خصوصیات انسانی استفاده شده‌است. این یک بخش اصلی هنر یونان باستان بود و پس از یک دوره نیمه خفته در قرون وسطا، در جریان رنسانس، این هنر به یک موقعیت مرکزی در هنر غربی بازگشت. ورزشکاران، رقصندگان و جنگ آوران برای بیان انرژی و زندگی انسان به تصویر کشیده می‌شوند. برهنه‌ها در حالت‌های مختلف ممکن است احساسات اساسی یا پیچیده‌ای مانند پاتوس را بیان کنند.[1] به یک معنا، برهنه اثری از هنرهای زیبا است که به عنوان موضوع اصلی بدن انسان بی بند و باری، و شکل‌دادن یک ژانر موضوعی از هنر، به همان شکلی که مناظر و زندگی هنوز هم دارد. چهره‌های بدون لباس اغلب در سایر هنرها مانند نقاشی تاریخی، از جمله هنر تمثیلی و مذهبی، پرتره یا هنرهای تزئینی نقش دارند.

مبانی هنر برهنه

هنر برهنه از زمان یونان باستان دارای یک مؤلفهٔ ایده‌آل بوده‌است؛ به‌طور کلی بیشتر از تقلید طبیعت گرایانه، ایده‌آل گرایی نشان داده شده‌است. این هنر تلاشی بود برای یافتن در یک شکل انسانی ایده‌آل کمال گرایانه که از ماده فراتر می‌رود تا روح، پاکی را برانگیزد. به بیانی، اتحاد بین بدن و روح؛ بنابراین، هنرمندان یونانی آن را بیش از تقلید از بدن انسان بهتر کردند. به تعبیر ارسطو، «هنر آنچه را که طبیعت نمی‌تواند تکمیل کند، کامل می‌کند. از طریق هنرمند، اهداف دست نیافته طبیعت را می‌شناسیم.»[2] بنابراین، با هنر برهنه، بیننده از خطاهایی که چنین نیستند، قدردانی می‌کند، اما داوری‌های سلیقه‌ای، بازتاب‌های زیبایی شناختی است که از مفهومی از زیبایی ایده‌آل ذاتی در هر فرد ناشی می‌شود. به این ترتیب، تعیین معیارهای عمومی غیرممکن است که بر اساس آن هر برهنه برای همه زیبا باشد، و برخی از نویسندگان سعی کرده‌اند - بدون موفقیت - براساس رایج‌ترین نسبت‌ها، «شکل متوسط» ایجاد کنند، که نتیجه‌ای نداشته‌است. از آنجایی که زیبایی چیزی انتزاعی، بی‌اندازه و آرمان‌گرایانه است و بنابراین دستیابی به آن در عمل دشوار است.[3]

تاریخ
همسبتگی زنان اسرائیل با علیا مجده المهدی

علیا ماجده المهدی در اقدامی با انداختن تصاویری بدون لباس از خودش در وبلاگش جامعه و حکام جنس‌گرای کشور مصر را به مبارزه فرا خواند. پس از آن تعداد بازدید از وبگاه وی از ۳ میلیون گذشته‌است. انتشار این تصاویر اظهارات متفاوتی را در مصر و خارج از این کشور به راه انداخته‌است. گروه‌های اسلام‌گرا به فکر مجازات او هستند، در حالی که فعالان به ظاهر حقوق‌بشر در مصر و خارج از این کشور اقدام وی حمایت کرده‌اند.[4][5] علیا، عنوان «هنر برهنه» را برای این مجموعه عکس‌ها قرار داد و این کار خود را «جنبش آزادی آنلاین» نامگذاری کرد.

نگارخانه

منابع
  1. Clark, Ch.1 The Naked and the Nude
  2. Clark, Kenneth (1996). El desnudo. Un estudio de la forma ideal. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7018-9.
  3. Clark, Kenneth (1996). El desnudo. Un estudio de la forma ideal. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7018-9. page 26
  4. «Egyptian activist posts nude photos to protest repression». لس‌آنجلس تامیز. ۱۷ نوامبر. دریافت‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  5. «Egypt's naked blogger is a bomb aimed at the patriarchs in our minds». گاردین. ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۱.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Art nude». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۲.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.