همجنس‌گرایی مردانه

مسیحیت، اسلام، زردشتی و یهودیت با همجنس‌گرایی به‌طور علنی مخالفند. اما ادیان شرقی به ویژه دین بودایی همجنسگرایان را پذیرفته‌اند؛ رهبر بوداییان تبتی دالایی لاما رویکرد حمایتی از همجنسگرایان را در پیش گرفته‌است. وی مصاحبه با مجلهٔ آوت در سال ۱۹۹۴ توضیح داد: «اگر کسی پیش من بیاید و بپرسد که آیا همجنسگرایی درست است یا نه، من خواهم پرسید: نظر شریک زندگی شما چیست؟ اگر شما هر دو توافق دارید، آن زمان فکر می‌کنم بتوان گفت که رابطهٔ دو مرد یا دو زن با یکدیگر در صورت رضایت هر دوی آن‌ها در صورتی که هیچ ضرری به دیگران نرسانند مسئله‌ای نیست.»[4]

با این حال، در سال ۱۹۹۶ در کتاب خود به نام «فراتر از تعصب» او صریحاً می‌گوید: همجنسگرایی، چه میان مردان یا میان زنان، به خودی خود نادرست نیست، چیزی که نادرست است استفاده از عضو نامناسب برای برقراری رابطه است.[5]

در تاریخ ایران و ادبیات فارسی، همجنس‌گرایی مردانه را تحت عنوان شاهدبازی می‌شناسند و طبق اسناد ادبی و تاریخی، تاریخچهٔ شاهدبازی از دوران ایران باستان تاکنون وجود داشته‌است.

در نظام جمهوری اسلامی همانند دیگر کشورهای اسلامی همجنس‌گرایی جرم محسوب می‌شود و دارای قوانین جزایی ویژهٔ خود است. در خصوص لواط، به معنای نفس عمل جنسی مقعدی بین دو مرد، در حضور چهار شاهد عادل یا چهار مرتبه اقرار از سوی کسانی که لواط کرده‌اند به این عمل در دادگاه، بنا به احکام اسلامی که مبنای قانون مجازات در جمهوری اسلامی را تشکیل می‌دهند حکم اعدام برای هر دو طرف اجرا می‌گردد. مهدیار محتشم‌خواه یکی از همجنسگرایان ایرانی که در سال ۱۳۹۸ به مدت ۶ ماه توسط اطلاعات سپاه پاسداران دستگیر شده بود می‌گوید آن‌ها در بیشتر مواقع نام ما را در فهرست زندانیان ثبت نمی‌کنند و با این کار افزون‌بر شکنجهٔ روحی، باعث بلاتکلیفی دائمی ما می‌شوند.[6]

سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۴ هشدار داد که میزان شیوع ایدز در میان مردانی که با مردان دیگر رابطهٔ جنسی دارند، مانند ۳۳ سال گذشته، بار دیگر رو به افزایش است. این سازمان به مردان همجنس‌گرا توصیه کرد که از داروهای ضد ویروس ایدز به عنوان روشی اضافی برای جلوگیری از ابتلا به ایدز استفاده کنند.[7]

• آزادی گی
• لواط
• همجنسگرایی