هزاررود

این روستا قدمتی طولانی و قدیمی دارد. در گذشته های دور دو قلعه باستانی در بالا و پایین یک صخره بلند طبیعی در محلی بنام « گلف » وجود داشته است که هم اکنون خرابه های آن بنامهای «قلعه پش» و «قلعه بن» پا برجاست، قلعه پش به معنی قلعه بالا و قلعه بن به معنی قلعه پایین می باشد.

پیشینه هزاررود در نوشته اعتمادالسلطنه سال ۱۲۹۶ هجری قمری این چنین آمده است:

قدیم النسق بهترین قرای پشتکوه است. هشتاد خانوار رعیت و پنجاه خانوار سادات دارد، وضع عمارات ایشان به‌طور گیلان است، رودخانه در وسط آبادی جاری و سی محله است که از یک دیگر فاصله زیادی دارند. پنجاه جفت زراعت می کند مزرعه دارند موسم بهرن آباد که بعضی از دو حشم این قریه در آنجا می نشینند حاصل آنجا از رودخانه مشروب می شود. پنبه و صیفی زیاد می کارند باغات بسیار سیصدوچهل پنج تومان مالیات دیوانی می دهند هوایش گرمسیر است.[6][7]

رودخانه ای که با آب زلال و قابل توجه که از کوهستانهای شمالی این روستا سرچشمه می گیرد، در دره ای به شکل v جاری می گردد، که تا سرچشمه های آن انبوه درختان و جنگل و صخره های بلند در حاشیه و اطراف فراگرفته است و انواع بلبل با نغمه هایشان طنین دلنشینی را می گستراند، با توجه به اینکه نام دیگر بلبل «هزار» می باشد و در این رودخانه بلبل های فراوانی وجود دارد، به هزاررود معروف گردیده است. دلیل دیگری که بعضی از مردم نقل می کنند به دلیل وجود چشمه های متعدد در کوهستانها و ییلاقهای هزاررود می باشد که تعداد آنها شاید بیش از سیصد چشمه است و با اندکی مبالغه رودخانه این روستا به هزاررود معروف شده  و نام روستا نیز از آن اخذ گردیده است![4][8]

بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا ١١٩١ نفر بوده است. ساکنان این روستا به زبان تاتی سخن می گویند.[9]

روستای هزاررود یکی از روستاهای مهم و بزرگ و پرجمعیت شهرستان طارم از توابع استان زنجان می باشد. این روستا در پنج کیلومتری غرب شهر آببر واقع شده و در قسمت جنوب به قزل اوزن مشرف است و بخش شمالی هزاررود که مشرف بر کوهستانها و ییلاقهای این روستا می باشد و کوههای آسمان کوه یا ماسوله داغ در آن قرار دارند، بوسیله یک راه پیاده رو و قدیمی و کوهستانی به ماسوله منتهی می شود. فاصله روستای هزاررود تا زنجان حدود ۱۲۰ کیلومتر و تا شهر منجیل در حدود ۶۰ کیلومتر می باشد. این روستا، روستایی کوهپایه ای بوده و خانه های مسکونی آن به‌صورت متفرق در دوره ای به شکل v واقع شده اند. آب وهوای این روستا همچون دیگر مناطق در روستاهای شهرستان طارم، مدیترانه ای و معتدل می باشد و به همین دلیل به‌صورت بالقوه و بالفعل توانایی پرورش هر نوع محصول را دارد. رودخانه ای با آب زلال و قابل توجه که از کوهستانهای شمالی این روستا سرچشمه گرفته و با مشرب کردن باغات زیتون، گردو، انار و زمین های کشاورزی این روستا، طی مسیری ده کیلومتری به رودخانه بزرگ قزل اوزن می ریزد.[10][11]

• «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.