نرمه‌نای
نَرمه‌نای سازی محلی و متعلق به نواحی کردنشین است. این ساز در ایران در غرب و شمال غربی ایران نواخته می‌شود.[1]
نرمه‌نای دارای نی مخصوص کوچکی است که قمیش) خوانده می‌شود و معمولاً دارای ۹ تا ۱۴ سانتی‌متر درازا است. نی کوچک یا قمیش به‌وسیله بست چوبی انعطاف‌پذیری احاطه شده‌است که در طول نی متحرک است و بر روی آن می‌لغزد. این بست برای کوک کردن نرمه‌نای است، زیرا همین بست باز و بسته کردن دهانه نی را کنترل می‌کند. این نی به وفور در اطراف رود ارس و نیز در نیزارهای کرمانشاه و ایلام می‌روید.
اولین و مهم‌ترین چیز به هنگام نواختن نرمه‌نای طرز به دهان گذاشتن نی کوچک یا قمیش آن می‌باشد.
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
- بالابان، نرمه‌نای یا دودوک، وبگاه آفتاب.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.