نبرد کالودن

نبرد کالودن (به گیلیک اسکاتلندی: Blàr Chùil Lodair) (به انگلیسی: Battle of Culloden) نام ستیزه‌ای در ۱۷۴۶ بود که در مکانی به نام کالودِن مور در اسکاتلند بین نیروهای انگلیسی به فرماندهی دوک کامبرلند (دومین پسر شاه جرج دوم از خاندان هانوور) و نیروهای اسکاتلندی به فرماندهی چارلز ادوارد استوارت (نوهٔ جیمز دوم، شاه پیشن انگلستان از خاندان استوارت) درگرفت و به شکست چارلز و کشته شدن بیشتر نیروهای تحت فرمانش انجامید. کالودن آخرین جنگی بود که به دنبال قیام نافرجام یعقوبی‌گرایان ۱۷۴۵ در داخل بریتانیا روی داد و با این شکست، شورش یعقوبی‌گرایان که سعی داشتند استورات‌ها را بار دیگر به سلطنت بازگردانند پایان یافت.

نبرد کالودن
بخشی از قیام جاکوبیت‌ها در ۱۷۴۵

تابلویی در ارتباط با نبرد کالودن اثر دیوید موریه
زمان ۱۶ آوریل ۱۷۴۶
مکان کالودن مور در نزدیکی اینورنس، اسکاتلند
نتیجه پیروزی نیروهای دولتی انگلیسی و پایان خیزش جاکوبیت‌ها
جنگندگان
نیروهای انگلیسی طرفدار دولت حاکم (خاندان هانوور) نیروهای اسکاتلندی طرفدار خاندان استوارت
فرماندهان
دوک کامبرلند چارلز ادوارد استوارت

منابع

    • "the Battle of Culloden". Oxford University Press. Archived from the original on 30 November 2010. Retrieved 30 November 2010.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.