یعقوبی‌گرایی
یعقوبی‌گرایی (به انگلیسی: Jacobitism)، (به گیلی اسکاتلندی: Seumasachas) (به ایرلندی: Seacaibíteachas) یک جنبش سیاسی در بریتانیا و ایرلند بود که با هدف بازگرداندن کاتولیک رومی به دودمان استوارت و جیمز دوم پادشاه انگلستان و سپس به جانشینان او به تاج و تخت انگلستان، اسکاتلند و ایرلند به‌وجود آمده‌بود. جنبش نام خود را از یاکوبوس (Jacobus)، فرم رنسانس لاتین «Iacomus»، صورت اصلی لاتین «جیمز» گرفت. پیروان یعقوبی‌گرایی علیه دولت بریتانیا در چندین مورد بین سال‌های ۱۶۸۸ و ۱۷۴۶ شورش کردند.
| یعقوبی‌گرایی | |
|---|---|
| ایرلندی: Seacaibíteachas گیلی اسکاتلندی: Na Seumasaich | |
| شرکت‌کننده در انقلاب شکوهمند (۱۶۸۸–۱۶۸۹) Jacobite risings (1689–1759) | |
| Jacobite Standard (1745).svg Representation of The Jacobite 1745 flag. | |
| فعالیت | ۱۶۸۸–۱۷۸۰ سال‌های |
| ایدئولوژی | * Stuart's loyalism
|
| رهبران | جیمز دوم (انگلستان (۱۶۸۸–۱۷۰۱) James III and VIII of England (۱۷۰۱–۱۷۶۶) چارلز ادوارد استوارت (۱۷۶۶–۱۷۸۸) Henry IX of England (۱۷۸۸–۱۸۰۷) |
| ستاد | Several headquarters: |
| ناحیهٔ عملیات‌ها |
بریتانیای کبیر |
| نیرو | In 1745:
|
| متحدان |  پادشاهی فرانسه |
| مخالفان |  دودمان هانوور |
در پی برکناری جیمز دوم در سال ۱۶۸۸ و جانشینی مشترک دخترش ماری دوم، و همسر او ویلیام سوم (پسر عموی درجهٔ اول او و برادرزاده جیمز) بر بریتانیا، خاندان استوارت در تبعید زندگی می‌کردند. گاهی اوقات از سوی آن‌ها و پشتیبانانشان برای به دست آوردن دوبارهٔ تاج و تخت تلاش‌هایی صورت می‌گرفت. مواضع قدرت یعقوبی‌گرایان بخش‌هایی از ارتفاعات اسکاتلند و دشت شمال شرق اسکاتلند، ایرلند، و بخش‌هایی از انگلستان شمالی (عمدتاً در شهرستان نورث‌آمبرلند و لانکاشر) بود. پشتیبانی قابل توجهی نیز در ویلز و جنوب غرب انگلستان وجود داشت.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jacobitism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۵.