میل گرفتن

ورزشکاران در زورخانه هر کدام یک جفت میل از جایگاه ویژه میل‌ها که در بالای گود و نزدیک آن است برمی‌دارند و نخست میاندار به هر یک از ورزشکاران تعارف می‌کند که میانداری بپذیرند و اگر کسی نپذیرفت، همان میاندار میل‌ها بر شانه خود می‌گذارد و دیگران از او پیروی می‌کنند و با ضرب مرشد میل گرفتن را آغاز می‌کنند.

تختی در حال میل گرفتن
میل هندی

روشها

میل گرفتن سه گونه است: میل سنگین، میل چکشی یا سرنوازی و میل جفتی.

میل سنگین

ورزشکاران با آهنگ ضرب و آواز مرشد آرام و سنگین یک بار میل دست راست را روی شانه و پشت و پهلو و سینه راست می‌چرخانند و میل دیگر را پیش سینه چپ رو به بالا نگاه می‌دارند، و بار دیگر میل دست چپ را روی شانه و پشت و پهلو و سینه چپ می‌چرخانند و میل دیگر را پیش سینه راست رو به بالا نگاه می‌دارند که به آهنگ۱۲۴ می‌باشد؛ این کار به این روش ادامه می‌یابد.

میل چکشی یا سرنوازی

ورزشکاران با آهنگ ضرب مرشد که تند و با شتاب است میل را بروی شانه‌ها و پشت و پهلو و سینه به تندی می‌چرخانند. که به آهنگ ۱۰۴ می‌باشد.

میل جفتی

نخست دو میل را در برابر هم روی سینه نگاه می‌دارند سپس پی در پی باهم به پس می‌برند و بازمی‌گردانند. ورزشکاران پس از میل گرفتن برای در کردن خستگی دسته میل‌ها را در دست می‌گیرند و ته آن را بر کف گود می‌گذارند و میل‌ها را تک تک پیش و پس می‌برند و می‌نشینند و بلند می‌شوند.

منابع

    اصطلاحات زورخانه
    این سر و آن سر زدن بداُفت بدل‌کار بوسیدن و وا بوسیدن پازدن پهلوان‌پنبه پهلوان زنده را عشق است پهلوانان صاحب تاج پیش قبض پیش‌خیز پیش‌قدم پیش‌کسوت تنکه جست کلاغ چرکین کردن و چرکین شدن چوب تعلیم حرامی گرفتن حریف حق‌خوانی خاک کشتی خانه ورزش خوش‌پرگار ساخته سرپا سنگ گرفتن سنگ کشتی شلنگ و تخته شنای پیچ شنای جفتی شنای کشیده صاحب زنگ و صاحب ضرب قاطی شدن قدر کارهای ایذائی کباده‌کشی کباده کشتی پاک شدن یا پاک کردن کشتی در میان ماندن کشتی گره شدن کفتربند کهنه‌سوار گل کشتی گورگه لنگ لنگ انداختن مرشد دست مریزاد مشتمال مشتمال‌چی نطعی نوچه نوخاسته نیک‌کار وارد کردن واگیر میل گرفتن ورزش با میل
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.