مسابقات قهرمانی هندبال مردان جهان

پس از آن‌که هندبال به‌عنوان ورزش ملی آلمان‌ها در برنامه بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۳۶ قرار گرفت و این رشته در شکل رایج آن دوران یعنی هندبال ۱۱ نفره در هوای آزاد برگزار شد، نخستین دوره قهرمانی هندبال سالنی جهان هم در سال ۱۹۳۸ با حضور چهار تیم آلمان، اتریش (که یک‌ماه بعد بخشی از آلمان شد)، سوئد و دانمارک در ۵ و ۶ فوریه در برلین برگزارشد، هر تیم یک‌بار با سه تیم دیگر مسابقه داد و آلمان با ۳ برد قهرمان شد و اتریش، سوئد و دانمارک که تیم باشگاهی آژاکس کوبنهاون را روانه رقابت‌ها کرده‌بود، به ترتیب در مکان‌های بعدی ایستادند.

این در حالی بود که هندبال داخل سالن تا آن زمان فقط در اسکاندیناوی تمرین می‌شد و در آلمان و اروپای مرکزی هندبال ۱۱ نفره که در هوای آزاد برگزار می‌شد، رایج بود و تا سال‌ها پس از آن نیز محبوبیت بیشتری از هندبال داخل سالن داشت. با این حال ۱۸ هزار آلمانی در طول این دو روز به تماشای مسابقات نشستند و بازی سریع و پرهیجان تیم‌ها آنان را به وجد آورده بود. تیم‌ها نیز فقط از بازیکنان متبحر در هندبال سالنی تشکیل شده بودند که در طول زمستان ورزش خود را در سالن پیگیری می‌کردند. مسابقات در دو نیمه ۱۰ دقیقه‌ای برگزار می‌شد و ۵۳ گل در ۶ مسابقه این رقابت‌ها وارد دروازه‌ها شد.

نخستین دوره قهرمانی هندبال ۱۱ نفره جهان نیز در ژوئیه همان سال در آلمان برگزار و با قهرمانی میزبان به پایان رسیده بود. هر دو این مسابقات زیر نظر فدراسیون بین‌المللی هندبال آماتور برگزار می‌شد و در واقع یادواره دهمین سالگرد تأسیس این فدراسیون نیز بود.

در سال ۱۹۴۶ با پایان جنگ جهانی دوم سوئد و دانمارک بنیان‌گذار سازمان تازه‌ای برای اداره هندبال جهان شدند و در ۱۱ ژوئیه فدراسیون بین‌المللی هندبال توسط این دو کشور و هلند، فرانسه، نروژ، سوئیس و لهستان تأسیس شد. نخستین مسابقه هندبال زیر نظر این سازمان در نوامبر ۱۹۴۶ در یوتبری بین سوئد و دانمارک برگزار و با پیروزی ۹ بر ۷ سوئد به پایان رسید.

در آن زمان هندبال خارج از سالن در اروپای مرکزی بسیار محبوب‌تر بود، به‌طوری‌که در بازی فینال قهرمانی هندبال جهان در سال ۱۹۵۵، ۵۰ هزار تماشاگر در برلین به تماشای بازی آلمان و سوئیس (۲۵ بر ۱۳ به نفع آلمان) نشستند، اما در بازی فینال قهرمانی هندبال سالنی جهان در ۱۹۵۸ در برلین شرقی ۶ هزار و پانصد تماشاگر به تماشای بازی سوئد و چکسلواکی (۲۲ بر ۱۲ به نفع سوئد) نشستند.[1]

در طول ۲۵ دوره برگزاری این مسابقات همواره مقام‌های اول تا سوم مسابقات به تیم‌های اروپایی رسیده است، بهترین نتیجه تیم‌های غیر اروپایی در این رقابت‌ها نایب قهرمانی قطر در سال ۲۰۱۵ که میزبان بود، می‌باشد . همچنین مصر در سال ۲۰۰۱ در فرانسه و تونس در سال ۲۰۰۵ (در مسابقاتی که میزبانی آن را نیز بر عهده داشت)، به مقام چهارم دست یافتند.

ژاپن در ۱۹۹۷ و مصر در سال ۱۹۹۹ دیگر کشورهای غیر اروپایی هستند که میزبانی این مسابقات را به عهده گرفته‌اند.

تیم ملی فرانسه با شش قهرمانی، یک نایب قهرمانی و سه مقام سومی پرافتخارترین تیم مسابقات است. سوئد و رومانی با چهار قهرمانی، جایگاه‌های بعدی را در اختیار دارند. هم چنین آلمان (یکبار با عنوان آلمان غربی) و روسیه (یکبار با عنوان شوروی) هر یک ۳ بار، اسپانیا ۲ بار و چکسلواکی، کرواسی و یوگسلاوی هر کدام ۱ قهرمانی در این رقابت‌ها را در کارنامه خود ثبت کرده‌اند.

سال	کشور میزبان		نهایی				بازی جایگاه سوم
			قهرمان	نتیجه	نایب‌قهرمان		جایگاه سوم	نتیجه	جایگاه چهارم
۱۹۳۸	آلمان		آلمان	رقابت‌های دوره‌ای	اتریش		سوئد	رقابت‌های دوره‌ای	دانمارک
۱۹۵۴	سوئد		سوئد	۱۷–۱۴	آلمان غربی		چکسلواکی	۲۴–۱۱	سوئیس
۱۹۵۸	آلمان شرقی		سوئد	۲۲–۱۲	چکسلواکی		آلمان۱	۱۶–۱۳	دانمارک
۱۹۶۱	آلمان غربی		رومانی	۹–۸ پس از وقت اضافه دوم	چکسلواکی		سوئد	۱۷–۱۴	آلمان۱
۱۹۶۴	چکسلواکی		رومانی	۲۵–۲۲	سوئد		چکسلواکی	۲۲–۱۵	آلمان غربی
۱۹۶۷	سوئد		چکسلواکی	۱۴–۱۱	دانمارک		رومانی	۲۱–۱۹ پس از وقت اضافه	اتحاد جماهیر شوروی
۱۹۷۰	فرانسه		رومانی	۱۳–۱۲ پس از وقت اضافه دوم	آلمان شرقی		یوگسلاوی	۲۹–۱۲	دانمارک
۱۹۷۴	آلمان شرقی		رومانی	۱۴–۱۲	آلمان شرقی		یوگسلاوی	۱۸–۱۶	لهستان
۱۹۷۸	دانمارک		آلمان غربی	۲۰–۱۹	اتحاد جماهیر شوروی		آلمان شرقی	۱۹–۱۵	دانمارک
۱۹۸۲	آلمان غربی		اتحاد جماهیر شوروی	۳۰–۲۷ پس از وقت اضافه	یوگسلاوی		لهستان	۲۳–۲۲	دانمارک
۱۹۸۶	سوئیس		یوگسلاوی	۲۴–۲۲	مجارستان		آلمان شرقی	۲۴–۲۳	سوئد
۱۹۹۰	چکسلواکی		سوئد	۲۷–۲۳	اتحاد جماهیر شوروی		رومانی	۲۷–۲۱	یوگسلاوی
۱۹۹۳	سوئد		روسیه	۲۸–۱۹	فرانسه		سوئد	۲۶–۱۹	سوئیس
۱۹۹۵	ایسلند		فرانسه	۲۳–۱۹	کرواسی		سوئد	۲۶–۲۰	آلمان
۱۹۹۷	ژاپن		روسیه	۲۳–۲۱	سوئد		فرانسه	۲۸–۲۷	مجارستان
۱۹۹۹	مصر		سوئد	۲۵–۲۴	روسیه		یوگسلاوی	۲۷–۲۴	اسپانیا
۲۰۰۱	فرانسه		فرانسه	۲۸–۲۵ پس از وقت اضافه	سوئد		یوگسلاوی	۲۷–۱۷	مصر
۲۰۰۳	پرتغال		کرواسی	۳۴–۳۱	آلمان		فرانسه	۲۷–۲۲	اسپانیا
۲۰۰۵	تونس		اسپانیا	۴۰–۳۴	کرواسی		فرانسه	۲۶–۲۵	تونس
۲۰۰۷	آلمان		آلمان	۲۹–۲۴	لهستان		دانمارک	۳۴–۲۷	فرانسه
۲۰۰۹	کرواسی		فرانسه	۲۴–۱۹	کرواسی		لهستان	۳۱–۲۳	دانمارک
۲۰۱۱	سوئد		فرانسه	۳۷–۳۵ پس از وقت اضافه	دانمارک		اسپانیا	۲۴–۲۳	سوئد
۲۰۱۳	اسپانیا		اسپانیا	۳۵–۱۹	دانمارک		کرواسی	۳۱–۲۶	اسلوونی
۲۰۱۵	قطر		فرانسه	۲۵–۲۲	قطر		لهستان	۲۹–۲۸ پس از وقت اضافه	اسپانیا
۲۰۱۷	فرانسه		فرانسه	۳۳–۲۶	نروژ		اسلوونی	۳۱–۳۰	کرواسی
۲۰۱۹	/ دانمارک/آلمان

^۱ آلمان یک تیم واحد، شامل بازیکنانی از آلمان شرقی و آلمان غربی را به مسابقات فرستاد.

• مصر، تونس و قطر تنها تیم‌های غیر اروپایی هستند که به مرحله نیمه نهایی راه یافته‌اند.

• قهرمانی هندبال زنان جهان

• آمار همه مسابقات با پیوند به همه نتایج و همه برندگان مدال
• «بایگانی نتایج قهرمانی هندبال مردان جهان». فدراسیون جهانی هندبال.
• «بایگانی قهرمانی هندبال مردان جهان». تودور۶۶.