مرکز پژوهشی یولیش
مؤسسهٔ پژوهشی یولیش (به آلمانی: Forschungszentrum Jülich GmbH) یکی از بزرگ‌ترین مراکز پژوهشی بین‌رشته‌ای در اروپا و عضو انجمن هلمهولتس مراکز تحقیقاتی آلمان می‌باشد. این مؤسسه در سال ۱۹۵۶ بنا نهاده شد و در شهر یولیش در آلمان قرار دارد.
زمینه‌های پژوهشی
پژوهش در این مؤسسه به چهار بخش اصلی تقسیم شده است: بهداشت، اطلاعات، محیط زیست و انرژی.[1] ساختار مؤسسه به صورت زیر می‌باشد: [2]
- مؤسسه شبیه‌سازی پیشرفته (IAS)
- مؤسسه علوم زیستی و زمین‌شناسی (IBG)
- مؤسسه سامانه‌های پیچیده (ICS)
- مؤسسه انرژی و تحقیقات اقلیمی (IEK)
- مؤسسه علوم اعصاب و پزشکی (INM)
- مرکز دانش نوترون یولیش (JCNS)
- مؤسسه فیزیک هسته‌ای (IKP)
- مؤسسه پیتر گرونبرگ (PGI)
کارمندان
در این مرکز حدود ۴۳۰۰ نفر مشغول کارند. از این تعداد، حدود ۱۳۰۰ نفر پژوهشگر هستند (شامل حدود ۴۰۰ دانشجوی دکتری و ۱۵۰ دانشجوی کارشناسی ارشد).
حدود ۷۰۰ پژوهشگر مهمان هر ساله از حدود ۵۰ کشور جهان به این مرکز می‌آیند.
تأسیسات
جستارهای وابسته
- جایزهٔ نوبل فیزیک در سال ۲۰۰۷ مشترکاً به پتر گرونبرگ (از مؤسسهٔ پژوهشی یولیش) و آلبر فر برای کشف مقاومت مغناطیسی بزرگ داده شد.
پیوند به بیرون
پانویس
- «# ^ Forschungszentrum Jülich Research». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اوت ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۹.
- «^ Forschungszentrum Jülich Research». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲.
- TOP500 Supercomputing sites, June 2009
قدرت همجوشی، فرایندها و ابزار | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| موضوعات هسته |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| فرایندها، روش‌ها |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Devices, experiments |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.