مرجان شیرمحمدی

ازدواج او با بهروز افخمی دومین ازدواج وی می‌باشد که از ازدواج اول پسری به نام ماکان دارد و از ازدواج خود با بهروز افخمی پسری به نام آهیل دارد که متولد کشور کانادا است. از ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۱ زیر نظر آیدین آغداشلو نقاشی را فرا گرفت. در ۱۳۷۴ وارد کارگاه آزاد بازیگری شد و سپس به مدرسهٔ تئاتر سمندریان رفت. در ۱۳۷۵ وارد عرصهٔ بازیگری شد. از وی سه رمان و دو مجموعه داستان به چاپ رسیده‌است. وی برای اولین کتاب خود برنده جایزه کتاب سال بنیاد گلشیری شد. تا کنون دو فیلم بلند سینمایی از داستان‌های او ساخته شده‌است. دیشب باباتو دیدم آیدا به کارگردانی رسول صدرعاملی از داستان «بابای نورا» و آذر، شهدخت، پرویز و دیگران از داستانی به همین نام به کارگردانی بهروز افخمی. همچنین خانه فرهنگ‌های جهان در کشور آلمان از این نویسنده تجلیل کرده‌است و یکی از داستان‌های وی به زبان آلمانی ترجمه شده‌است.[2]

برای مجموعه داستان بعد از آن شب داستان «سانس آخر» از این مجموعه به عنوان داستان برگزیدهٔ داوران دورهٔ دوم جایزهٔ هوشنگ گلشیری در کتاب نقش ۸۰ آمده‌است؛ و کتاب یک جای امن داستان «کافه» از این مجموعه به عنوان داستان برگزیدهٔ داوران دورهٔ پنجم جایزهٔ هوشنگ گلشیری انتخاب شد.

• نقش ۸۰، داستان‌های برگزیده داوران دورهٔ دوم جایزه هوشنگ گلشیری، تهران: انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۲، شابک ۹۶۴-۴۴۸-۰۷۶-۷
• مرجان شیرمحمدی، وبگاه سوره بازبینی شده در تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۸۶
• مرجان شیرمحمدی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها

• جایزه هوشنگ گلشیری
• نقش ۸۰